appell meaning in Polish

German	Polish
der Appell [des Appells; die Appelle] Substantiv	apel(wojskowość, wojskowy) zbiórka wszystkich żołnierzy w jednostce noun apelnoun publiczne wezwanie skierowane do jakiegoś ogółu do podjęcia działań lub uczestniczenia w czymś błaganienoun usilna prośba
das Appellativum [des Appellativums; die Appellativa] Substantiv	apelatiwumnoun apelatyw(językoznawstwo, językoznawczy) nazwa, która może się odnosić do dowolnego egzemplarza danej klasy przedmiotów, w odróżnieniu od nazwy własnej, która odnosi się do konkretnej jednostki noun appellativumnoun rzeczownik pospolitynoun
appellieren [appellierte; hat appelliert] (an mit Akkusativ) Verb	apelować(książkowy) wzywać kogoś do czegoś, zwracać się z apelem verb
a cappella Adjektiv	a cappella(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) bez akompaniamentu; adjective
a cappella Adverb	a cappella(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) bez akompaniamentu adverb
der A-cappella-Chor [des A-cappella-Chor(e)s; die A-cappella-Chöre] Substantiv	chór a cappellanoun
der Fahnenappell Substantiv	apel(edukacja, edukacyjny) zbiórka uczniów w szkole, harcerzy na obozie itp. w celu sprawdzenia obecności, odczytania rozkazów (poleceń) noun
Ruf \| Appell \| Aufruf Substantiv	wezwanienoun apel, odezwa

Your history