Latin-Polish dictionary »

ius meaning in Polish

LatinPolish
ius noun

prawo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przepis, norma prawna
noun

prawo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przywilej, zezwolenie na coś;
noun

prawonoun
w wyrażeniach przyimkowych: prawa strona

rosół(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) klarowna zupa na wywarze z kości i mięsa zazwyczaj z dodatkiem warzyw;
noun

ius gentium noun
N

prawo międzynarodowe(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór norm regulujących stosunki pomiędzy państwami, a także z innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych;
noun

ius hominis noun

prawa człowiekanoun
niezbywalne, nienaruszalne, naturalne i niepodzielne prawa przysługujące każdemu człowiekowi wynikające z jego godności;

ius primae noctis noun

prawo pierwszej nocynoun
w feudalnej Europie i u niektórych ludów pierwotnych: prawo spędzenia z żoną wasala lub poddanego jej nocy poślubnej;

ius publicum noun

prawo publiczne(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) gałąź prawa zawierająca normy prawne, których zadaniem jest ochrona interesu publicznego;
noun

ius | intrita noun

zupa(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) płynna lub półpłynna potrawa, często pierwsze danie obiadu;
noun

ius | lex noun

prawo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór przepisów, zezwoleń, obowiązków, przywilejów oraz kar związanych z ich nieprzestrzeganiem;
noun

iussus noun

komenda(informatyka, informatyczny) instrukcja wykonania pewnej czynności przeznaczona dla systemu operacyjnego lub procesora komputera
noun

komendanoun
dowodzenie, kierowanie, komenderowanie, kierowanie czymś

komendanoun
krótki, słowny rozkaz natychmiastowego podjęcia lub zaprzestania czegoś, wydany przez dowódcę, zwierzchnika, itp.

iustifico verb

uzasadniaćverb
podawać argumenty, powody lub dowody na słuszność lub prawdziwość czegoś

wyjaśniaćverb
uzasadniać, usprawiedliwiać, podawać szczegóły

Iustinianus noun

Justyniannoun
imię męskie;

Iustinius noun

Justynnoun
imię męskie;

iustitia noun
F

sprawiedliwośćnoun
trwała i niewymuszona wola oddawania każdemu tego, co mu się należy;

iustitium noun

zastójnoun
długotrwały brak postępu

iustus

ot…podkreślająca lub wskazująca na nieistotność, błahość, zwyczajność następującego po niej składnika zdania

zaledwiepartykuła podkreślająca, że pewien odcinek czasu jest krótki

Iustus noun

Justusnoun
imię męskie

iustus adjective

odpowiedniadjective
spełniający wymagane warunki

prawowityadjective
legalny, uzasadniony prawnie, zgodny z prawem, właściwy

sprawiedliwyadjective
o człowieku: kierujący się zasadami sprawiedliwości

sprawiedliwyadjective
o wyroku, prawie itp.: zgodny ze sprawiedliwością

zrozumiałyadjective
dający się wytłumaczyć, możliwy do wytłumaczenia

iustus adverb

akuratadverb
wskazanie chwili, w której ma lub miało miejsce zdarzenie lub że chwilę wcześniej się zakończyło

abecedarius [abecedarii] (2nd) M
noun

pierwszoklasista(edukacja, edukacyjny) uczeń klasy pierwszej
noun

abecedarius [abecedaria, abecedarium] adjective

alfabetycznyadjective
odnoszący się do alfabetu, związany z alfabetem

alfabetycznyadjective
ułożony w kolejności zgodnej z układem liter w alfabecie

Abondius | Abundius | Abundus noun

Abundiusznoun
imię męskie

absinthius | apsinthium noun

piołun(botanika, botaniczny) bylica piołun
noun

absolute [absolutius, absolutissime] adverb

absolutnieadverb
całkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków

bezwarunkowoadverb
koniecznie, bezwzględnie, absolutnie

bezwzględnieadverb
w sposób całkowity, zupełnie

koniecznieadverb
bezwzględnie, absolutnie

abstēmius adjective

wstrzemięźliwyadjective
świadczący o zachowywaniu umiaru

accurate [accuratius, accuratissime] adverb

pieczołowicieadverb
z pieczołowitością; z troską

równoadverb
dokładnie

12