prawo meaning in Latin

Polish	Latin
prawo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przepis, norma prawna noun	iusnoun
prawo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przywilej, zezwolenie na coś; noun	iusnoun
prawo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór przepisów, zezwoleń, obowiązków, przywilejów oraz kar związanych z ich nieprzestrzeganiem; noun	ius \| lexnoun
prawo noun w wyrażeniach przyimkowych: prawa strona	iusnoun
prawo jazdy (motoryzacja) dokument potwierdzający umiejętności jego posiadacza do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wydawany przez odpowiednie organy państwowe; noun	diploma gubernatorisnoun
prawo jest po to, aby je omijać przysłowie wyrażające pogląd, że czasami można nie przestrzegać przepisów prawa	inventa lege, inventa fraude
prawo międzynarodowe (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór norm regulujących stosunki pomiędzy państwami, a także z innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych; noun	ius gentiumnoun N
prawo pierwszej nocy noun w feudalnej Europie i u niektórych ludów pierwotnych: prawo spędzenia z żoną wasala lub poddanego jej nocy poślubnej;	ius primae noctisnoun
prawo publiczne (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) gałąź prawa zawierająca normy prawne, których zadaniem jest ochrona interesu publicznego; noun	ius publicumnoun
prawo ziemi (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo mówiące o nabywaniu obywatelstwa (lub innych praw) przez osobę, która urodziła się na danym terenie (na terenie obowiązywania prawa) noun	jus solinoun
prawo zwyczajowe (socjologia, socjologiczny) zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące; noun	consuetudo [consuetudinis](3rd) F noun
praworządnie adverb respektując prawo i sprawiedliwość	legaliteradverb
prawosławie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ortodoksyjne wyznanie chrześcijańskie, które powstało w wyniku podziału chrześcijaństwa w 1054 roku (schizmy wielkiej); noun	orthodoxaenoun
prawowity adjective legalny, uzasadniony prawnie, zgodny z prawem, właściwy	iustusadjective
prawoznawstwo (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół wiedzy o prawie noun	iuris prudentianoun
prawoślaz lekarski (botanika, botaniczny) Althaea officinalis L., gatunek rośliny zielnej należący do rodziny ślazowatych; noun	Althaea officinalisnoun
prawość noun cecha tego, kto jest prawy	rectitūdōnoun
sprawowanie (rzeczownik odczasownikowy) od sprawować noun	administratio [administrationis](3rd) F noun
sprawować verb wypełniać obowiązki, pełnić funkcję	pleoverb
sprawować verb zachowywać się w określony sposób	sē gerōverb
sprawozdanie noun ustny bądź pisemny raport z jakiegoś wydarzenia lub działalności	auditio [auditionis](3rd) F noun

↑

prawo meaning in Latin

Your history

Online dictionaries

Might be interested