sitz meaning in Polish

German	Polish
der Sitz [des Sitzes; die Sitze] Substantiv	mandatnoun miejsce siedzącenoun siadnoun pozycja siedząca siedzenienoun miejsce przeznaczone do siedzenia (1.1) siedzibanoun miejsce, w którym znajduje się jakaś instytucja, firma, organizacja ławanoun miejsce w sejmie lub w sądzie
Sitz- Adjektiv	siedzącyadjective służący do siedzenia
sitzen [saß; hat/ist gesessen] Verb	mieć siedzibęverb siedzieć(potocznie, potoczny) być aresztowanym, pozbawionym wolności verb siedziećverb spoczywać na krześle, kanapie, ławie itp. tak, by ciężar ciała spoczywał na pośladkach
sitzen \| hocken Verb	siedzieć(potocznie, potoczny) przebywać w jakimś miejscu verb
sitzend Adjektiv	siedzącyadjective taki, który wymaga siedzenia
die Sitzung [der Sitzung; die Sitzungen] Substantiv	posiedzenienoun zebranie jakiegoś gremium
(nur) dumm rumsitzen Verb	siedzieć z założonymi rękamiverb nic nie robić, przyglądać się czemuś biernie
Ansiedlung \| Lebensraum \| Wohnsitz Substantiv	siedlisko(antropologia, antropologiczny) miejsce bytowania, zamieszkania noun
der Ansitz Substantiv	łożenoun podstawa broni palnej, mocująca lufę – karabinu, działa, armaty itp.;
auf dem hohen Ross sitzen Verb	zadzierać nosaverb być zarozumiałym
Aufsitzerpflanze Substantiv	epifit(botanika, botaniczny) roślina nie będąca pasożytem, która rośnie na innej roślinie służącej jej jako podpora; noun
Ballbesitz Substantiv	posesjanoun teren stanowiący czyjąś własność
Bank \| Sitzbank Substantiv	ławkanoun twardy mebel do siedzenia dla kilku osób;
der Besitz [des Besitzes; die Besitze] Substantiv	posiadanie(rzeczownik odczasownikowy) od posiadać noun
besitzanzeigend Adjektiv	dzierżawczy(językoznawstwo, językoznawczy) oznaczający relację przynależności lub posiadania adjective
besitzen [besaß; hat besessen] (Akkusativ) Verb	posiadać(książkowy) o człowieku: być właścicielem czegoś o dużej wartości verb
der Besitzer [des Besitzers; die Besitzer] Verb	pachtować(dawniej, dawny) mieć w pachcie verb
Besitzer \| Eigentümer Substantiv	właścicielnoun osoba, do której coś należy, która jest w posiadaniu danej rzeczy; ten, kto ma coś na własność
Besitzer \| Inhaber Substantiv	posiadacznoun ktoś, kto coś ma, posiada
die Besitzerin [der Besitzerin; die Besitzerinnen] Substantiv	posiadaczkanoun kobieta, która coś ma, posiada właścicielkanoun kobieta, która coś posiada
Café-Besitzerin Substantiv	kafetieranoun naczynie do parzenia kawy (poprzez umieszczenie wody na jednym poziomie i zmielonej kawy na drugim i postawienie naczynia na palniku gazowym lub elektrycznym)
einen sitzen haben	być podchmielonym być podpitym być wstawionym mieć w czubie
ersitzen [ersaß; hat ersessen] Phrase	nabyć przez zasiedzeniephrase
die Ersitzung [der Ersitzung; die Ersitzungen] Substantiv	zasiedzenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nabycie w wyniku upływu czasu prawa własności do rzeczy przez osobę użytkującą daną rzecz, a niebędącą jej właścicielem; noun
festsitzend \| widerspenstig Adjektiv	opornyadjective taki, który stawia opór
Grundbesitz \| Grundstück Substantiv	gruntnoun obszar stanowiący czyjąś własność (najczęściej występujące w liczbie mnogiej)
haben \| besitzen Verb	miećverb być w posiadaniu czegoś, posiadać coś miećverb dysponować środkami na wykonanie czegoś
Hauptwohnsitz	stałe miejsce zameldowania

12 >↑

sitz meaning in Polish

Your history

Online dictionaries

Might be interested