German | Polish |
---|---|
durch Adverb | na wskroś(książkowy) na wylot, na przestrzał, przez poprzezadverb poprzezadverb przezadverb przezadverb |
durch Schaden wird man klug | mądry Polak po szkodzieo charakterystycznym dla Polaków uczeniu się na błędach już popełnionych zamiast przewidywania negatywnych skutków |
durch und durch Adverb | gruntownieadverb na wskroś(przenośnie, przenośnia) do głębi, całkowicie, zupełnie należycieadverb |
durch Vorgaben Adjektiv | dyrektywalnyadjective |
durch | in Breite und Länge | kreuz und quer Adverb | wzdłuż i wszerzadverb |
durch | über | przez…drogi lub przeszkody, jaką się przebywa podczas wykonywania danej czynności |
durcharbeiten [arbeitete durch; hat durchgearbeitet] Verb | przerabiać(potocznie, potoczny) zapoznawać się z pewną wiedzą zgodnie z wyznaczonym planem |
durchaus Adverb | bez zarzutuadverb wybornieadverb |
durchblicken lassen Verb | sugerowaćverb |
die Durchblutung [der Durchblutung; die Durchblutungen] Substantiv | ukrwienie(anatomia, anatomiczny) (fizjologia, fizjologiczny) dopływ krwi |
durchblättern [blätterte durch; hat durchgeblättert] Verb | kartkowaćverb |
durchbrechen [brach durch; hat/ist durchgebrochen] Verb | nadziewaćverb |
der Durchbruch [des Durchbruch(e)s; die Durchbrüche] Verb | przebijaćverb |
der Durchbruch [des Durchbruch(e)s; die Durchbrüche] Substantiv | przełom(książkowy) nagła, zasadnicza zmiana, zwrotny moment w czymś |
durchdrehen [drehte durch; hat/ist durchgedreht] Verb | oszalećverb przemielaćverb zabuksowaćverb |
durchdringend | furchtbar | gellend Adjektiv | przeraźliwyadjective |
das Durcheinander [des Durcheinanders; die Durcheinander] Substantiv | bałagannoun bezładnoun dwuznaczność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest dwuznaczne; cecha tych, którzy są dwuznaczni przerwanienoun zamieszanienoun zamętnoun |
durcheinander bringen Verb | zastanawiaćverb |
Durcheinander | Verwirrung Substantiv | obłędnoun |
Durcheinander | Verworrenheit Substantiv | gmatwanina(przenośnie, przenośnia) coś w natłoku, trudne do ogarnięcia |
der Durchfall [des Durchfall(e)s; die Durchfälle] Substantiv | rozwolnienie(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) wydalanie luźnego lub wodnistego stolca |
Durchfall | Diarrhö Substantiv | biegunka(medycyna, medyczny) częste wypróżnianie stolcem o rzadkiej konsystencji; |
durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Verb | nawalić(potocznie, potoczny) zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy nawalić(potocznie, potoczny) zepsuć się oblewaćverb odpadaćverb |