German | Polish |
---|---|
aufwärmen [wärmte auf; hat aufgewärmt] Verb | grzaćverb podgrzewaćverb |
Aufwärmen [wärmte auf; hat aufgewärmt] Substantiv | rozgrzewka(sport, sportowy) zestaw ćwiczeń przed treningiem służąca przygotowaniu organizmu do wysiłku; |
aufgeweckt [aufgeweckter; am aufgewecktesten] Adjektiv | bystryadjective |
aufwecken [weckte auf; hat aufgeweckt] Verb | zdawać sobie sprawęverb |
die Aufgewecktheit [der Aufgewecktheit; —] Substantiv | blasknoun |
aufweichen [weichte auf; ist aufgeweicht] Verb | rozmiękczaćverb rozmięknąćverb rozmoknąćverb zmiękczaćverb |
aufgeweicht | durchnässt | matschig Adjektiv | rozmokłyadjective |
aufwickeln [aufwickelte, hat aufgewickelt] Verb | nawijaćverb |
aufwiegeln [wiegelte auf; hat aufgewiegelt] (zu mit Dativ) Verb | podburzaćverb |
aufweisen [wies auf; hat aufgewiesen] Verb | wykazywaćverb |
aufwirbeln [wirbelte auf; hat aufgewirbelt] Verb | nadmuchiwaćverb wzbićverb wzbić sięverb wzbijaćverb wzbijać sięverb |
aufwischen [wischte auf; hat aufgewischt] Verb | zmywaćverb |
aufzählen [zählte auf; hat aufgezählt] Verb | wyliczaćverb |
aufzäumen [zäumte auf; hat aufgezäumt] Verb | zaprzęgaćverb |
aufzehren [zehrte auf; hat aufgezehrt] Verb | pochłaniaćverb wyczerpaćverb zużyćverb |
aufzeichnen [zeichnete auf; hat aufgezeichnet] Verb | nagrywaćverb utrwalać(technologia, technika, techniczny) zapisywać na nośniku celem późniejszego odczytania lub odtworzenia |
aufziehen [zog auf; hat aufgezogen] Verb | naciągaćverb nakręcaćverb |
aufgraben | |
aufgrund | skutkiemw wyniku, konsekwencji czegoś, z jakiegoś powodu |
aufgrund Adjektiv | zorganizowanyadjective |
der Aufguss [des Aufgusses; die Aufgüsse] Substantiv | transfuzja(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) podanie kroplówki |
Aufguss | Aufguß Substantiv | naparnoun |
der Aufhänger [des Aufhängers; die Aufhänger] Substantiv | wehikuł(żartobliwie) środek transportu wieszak(krawiectwo) tasiemka lub pętelka przyszyta do ubrania lub ręcznika |
die Aufhängung [der Aufhängung; die Aufhängungen] Substantiv | przerwanienoun zawiesina(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) gazowy lub ciekły układ niejednorodny substancji, zwykle dwóch, w postaci cząstek jednej rozproszonych w drugiej; zawieszenie(motoryzacja) układ elementów, które łączą koła z podwoziem pojazdu; |