German-Hungarian dictionary »

bürge meaning in Hungarian

GermanHungarian
der Bürge [des Bürgen; die Bürgen] Substantiv
[ˈbʏʁɡə]

kezes◼◼◼főnév

kezesség◼◼◻főnév

jótálló◼◻◻főnév

bürgen [bürgte; hat gebürgt] Verb
[ˈbʏʁɡn̩]

kezeskedik◼◼◼ige

jótáll◼◼◻ige

bürgen [bürgte; hat gebürgt] Verb
[ˈbʏʁɡn̩]
Rechtssprache

kezességet vállal◼◻◻kifejezés
jog

der Bürger [des Bürgers; die Bürger] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐ]

polgár (férfi)◼◼◼főnévRómai polgár vagyok. = Ich bin römischer Bürger.

Bürgerbeteiligung

társadalmi részvétel◼◼◼

Bürgerbewußtstein

állampolgári tudatosság

das Bürgerhaus [des Bürgerhauses; die Bürgerhäuser] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌhaʊ̯s]

polgárház◼◼◼főnév

die Bürgerin [der Bürgerin; die Bürgerinnen] Substantiv
[ˈbʏʁɡəʁɪn]

polgár (nő)◼◼◼főnév

die Bürgerinitiative [der Bürgerinitiative; die Bürgerinitiativen] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐʔinit͡si̯aˌtiːvə]

polgári kezdeményezés◼◼◼kifejezés

állampolgári kezdeményezés◼◼◻kifejezés

akciócsoportfőnév

der Bürgerkrieg [des Bürgerkrieg(e)s; die Bürgerkriege] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌkʁiːk]

polgárháború◼◼◼főnévSzíriában polgárháború van. = In Syrien herrscht Bürgerkrieg.

die Bürgerkunde Substantiv

alkotmánytanfőnév

bürgerlich [bürgerlicher; am bürgerlichsten] Adjektiv
[ˈbʏʁɡɐlɪç]

polgári◼◼◼melléknév

bürgerliche Demokratie

polgári demokrácia◼◼◼

bürgerlichen [ˈbʏʁɡɐlɪçn̩]

polgárság◼◼◼

köznép◼◼◻

die Bürgerlichen Substantiv

polgári tagokkifejezés

das Bürgerliches Gesetzbuch Substantiv
[ˈbʏʁɡɐlɪçəs ɡəˈzɛt͡sˌbuːx]

Polgári törvénykönyv◼◼◼főnév

der Bürgermeister [des Bürgermeisters; die Bürgermeister] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌmaɪ̯stɐ]

polgármester◼◼◼főnévPolgármester lett. = Er wurde Bürgermeister.

das Bürgermeisteramt [des Bürgermeisteramt(e)s; die Bürgermeisterämter] Substantiv

polgármesteri hivatal◼◼◼kifejezés

die Bürgermeisterin [der Bürgermeisterin; die Bürgermeisterinnen] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌmaɪ̯stəʁɪn]

polgármester (nő)◼◼◼főnév

polgármester asszony◼◼◻kifejezés

bürgermeisterlich [—;—] Adjektiv

polgármesteri◼◼◼melléknév

die Bürgerpflicht [der Bürgerpflicht; die Bürgerpflichten] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌp͡flɪçt]

polgári kötelesség◼◼◼kifejezés

das Bürgerrecht [des Bürgerrecht(e)s; die Bürgerrechte] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌʁɛçtə]

polgári jog◼◼◼kifejezés
jog

polgárjog◼◼◼főnév
tört

der Bürgerrechtler [des Bürgerrechtlers; die Bürgerrechtler] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌʁɛçtlɐ]

polgárjogi harcos◼◼◼kifejezés

die Bürgerrechtsbewegung [der Bürgerrechtsbewegung; die Bürgerrechtsbewegungen] Substantiv

polgárjogi kampánykifejezés

der Bürgerrechtskämpfer Substantiv

polgárjogi harcos◼◼◼kifejezés

die Bürgerschaft [der Bürgerschaft; die Bürgerschaften] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐʃaft]

polgárság◼◼◼főnév

der Bürgersmann [des Bürgersmann(e)s; die Bürgersmänner] Substantiv
veraltet

polgáremberfőnév

der Bürgersteig [des Bürgersteig(e)s; die Bürgersteige] Substantiv
[ˈbʏʁɡɐˌʃtaɪ̯k]

járda◼◼◼főnévKrétával rajzoltak a járdára a gyerekek. = Die Kinder zeichneten mit Kreide etwas auf den Bürgersteig.

ausbürgern [bürgerte aus; hat ausgebürgert] Verb
[ˈaʊ̯sˌbʏʁɡɐn]

állampolgárságtól megfosztkifejezés

einbürgern [bürgerte ein; hat eingebürgert] Verb
[ˈaɪ̯nˌbʏʁɡɐn]

meghonosít◼◼◼ige

einbürgern, sich [bürgerte ein; hat eingebürgert] Verb

meghonosodikige

die Bürgertugend Substantiv

polgári erény◼◼◼kifejezés

12