English-Dutch dictionary »

uninhabited meaning in Dutch

EnglishDutch
uninhabited (not inhabited)
adjective
[UK: ˌʌ.nɪn.ˈhæ.bɪ.tɪd]
[US: ˌʌ.ˌnɪn.ˈhæ.bə.təd]

onbewoondbijvoeglijk naamwoord