English-Dutch dictionary »
particular meaning in Dutch
| English | Dutch |
|---|---|
| particular adjective [UK: pə.ˈtɪ.kjʊ.lə(r)] [US: pər.ˈtɪ.kjə.lər] | bepaaldbijvoeglijk naamwoord nauwgezetbijvoeglijk naamwoord nauwkeurigbijvoeglijk naamwoord preciesbijvoeglijk naamwoord specifiekbijvoeglijk naamwoord |
| particulars noun [UK: pə.ˈtɪ.kjʊ.ləz] [US: pər.ˈtɪ.kjə.lərz] | bijzonderhedensubstantief |
| in particular (especially, individually or specifically) adverb [UK: ɪn pə.ˈtɪ.kjʊ.lə(r)] [US: ɪn pər.ˈtɪ.kjə.lər] | in het bijzonderbijwoord |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »