English-Dutch dictionary »

finn meaning in Dutch

EnglishDutch
Finn [Finns] (person from Finland)
noun
[UK: fɪn]
[US: ˈfɪn]

Finsubstantief
{m}

Finsesubstantief
{f}

Finnic adjective
[UK: ˈfɪ.nɪk]
[US: ˈfɪ.nɪk]

Baltisch-Finsbijvoeglijk naamwoord

Oostzeefinsbijvoeglijk naamwoord

Finnish [Finnish] (language)
noun
[UK: ˈfɪ.nɪʃ]
[US: ˈfɪ.ˌnɪʃ]

Finssubstantief
{n}

Finnish (of Finland)
adjective
[UK: ˈfɪ.nɪʃ]
[US: ˈfɪ.ˌnɪʃ]

Finsbijvoeglijk naamwoord

Finno-Ugric (of or relating to Finno-Ugric)
adjective
[UK: fˈɪnəʊˈʌɡrɪk]
[US: fˈɪnoʊˈʌɡrɪk]

Finoegrischbijvoeglijk naamwoord

Fins-Oegrischbijvoeglijk naamwoord

Baltic-Finnic adjective
[UK: ˈbɔːl.tɪk ˈfɪ.nɪk]
[US: ˈbɒl.tɪk ˈfɪ.nɪk]

Baltisch-Finsbijvoeglijk naamwoord

Oostzeefinsbijvoeglijk naamwoord