coy meaning in Dutch

English	Dutch
coy [coyer, coyest] (archaic: quiet, reserved, modest) adjective [UK: kɔɪ] [US: ˌkɔɪ]	bescheidenbijvoeglijk naamwoord schuchterbijvoeglijk naamwoord
coy [coyer, coyest] (bashful, shy) adjective [UK: kɔɪ] [US: ˌkɔɪ]	bedeesdbijvoeglijk naamwoord timidebijvoeglijk naamwoord verlegenbijvoeglijk naamwoord
coy [coyer, coyest] (pretending shyness or modesty) adjective [UK: kɔɪ] [US: ˌkɔɪ]	koketbijvoeglijk naamwoord
coy [coyer, coyest] (reluctant to give details about something sensitive) adjective [UK: kɔɪ] [US: ˌkɔɪ]	discreetbijvoeglijk naamwoord kuisbijvoeglijk naamwoord terughoudendbijvoeglijk naamwoord
coyote [coyotes] (canine) noun [UK: kɔɪ.ˈəʊt] [US: koɪˈoʊt]	coyotesubstantief {m} prairiewolfsubstantief {m}
coypu (Myocastor coypus) noun [UK: ˈkɔɪ.puː] [US: ˈkɔɪ.puː]	beverratsubstantief
cocoyam (new cocoyam, Xanthosoma) noun	tajersubstantief {m}
decoy [decoys] (person or object meant to lure something to danger) noun [UK: dɪˈko.ɪ] [US: dəˌk.ɔɪ]	afleidingsubstantief {f} lokvogelsubstantief {m}
decoy [decoyed, decoying, decoys] (to act as, or use, a decoy) verb [UK: dɪˈko.ɪ] [US: dəˌk.ɔɪ]	lokkenwerkwoord

Your history