English-Dutch dictionary »

acquiescence meaning in Dutch

EnglishDutch
acquiescence (inaction to take legal recourse which implies the abandonment of a right)
noun
[UK: ˌæ.kwi.ˈesns]
[US: ˌæ.kwi.ˈe.səns]

rechtsverwerkingsubstantief
{f}

acquiescence (silent or passive assent)
noun
[UK: ˌæ.kwi.ˈesns]
[US: ˌæ.kwi.ˈe.səns]

stilzwijgende instemmingsubstantief
{f}