Engels-Nederlands woordenboek »
quiet betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| quiet [quieter, quietest] (having little motion) adjective [UK: ˈkwaɪət] [US: ˈkwaɪət] | kalmbijvoeglijk naamwoord |
| quiet [quieter, quietest] (not talking) adjective [UK: ˈkwaɪət] [US: ˈkwaɪət] | zwijgzaambijvoeglijk naamwoord |
| quiet [quieted, quieting, quiets] (to become quiet or calm) verb [UK: ˈkwaɪət] [US: ˈkwaɪət] | rustig wordenwerkwoord |
| quiet [quieted, quieting, quiets] (to cause (someone or something) to become quiet) verb [UK: ˈkwaɪət] [US: ˈkwaɪət] | kalmerenwerkwoord |
| quiet [quieter, quietest] (with little sound) adjective [UK: ˈkwaɪət] [US: ˈkwaɪət] | geluidloosbijvoeglijk naamwoord geruisloosbijvoeglijk naamwoord rustigbijvoeglijk naamwoord stilbijvoeglijk naamwoord vredigbijvoeglijk naamwoord |
| quiet as a mouse (very quiet) adjective | muisstilbijvoeglijk naamwoord |
| quietism (form of mysticism) noun [UK: ˈkwaɪɪ.tɪ.zəm] [US: ˈkwaɪɪ.tɪ.zəm] | quiëtismesubstantief |
| keep quiet (remain silent) verb [UK: kiːp ˈkwaɪət] [US: ˈkiːp ˈkwaɪət] | zwijgenwerkwoord |
