Duits | Hongaars |
---|---|
die Wut [der Wut; —] Substantiv [vuːt] | düh(öngés) főnév méreg (düh) főnév őrület főnév veszettség főnév |
ohnmächtige Wut | |
in Wut geraten | |
Seine Wut war abgekühlt. | |
sich seiner Wut entladen | |
sich in Wut reden | |
sich seiner Wut entladen | |
Ich explodiere vor Wut. | |
die Augen vor Wut rollen |
Duits | Hongaars |
---|---|