Duits | Hongaars |
---|---|
die Wut [der Wut; —] Substantiv [vuːt] | méreg (düh)◼◼◼főnévJane forrt a méregtől. = Jane kochte vor Wut. őrület◼◼◻főnév veszettség◼◻◻főnév düh(öngés)főnév |
ohnmächtige Wut | |
in Wut geraten | |
Seine Wut war abgekühlt. | |
sich in Wut reden | |
sich seiner Wut entladen | |
Ich explodiere vor Wut. | |
die Augen vor Wut rollen |