lut înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| lut (technologia, technika, techniczny) spoiwo w postaci metalu lub stopu metali używane do lutowania i lutospawania; noun | das Lot [des Lot(e)s; die Lote, die Lots, —]Substantiv |
| luteina phrase | das Lutein [des Luteins; —]Phrase |
| lutenica (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) bałkańska pasta z pomidorów i pieczonych papryk; noun | LjutenicaSubstantiv |
| Luter noun nazwisko niemieckiego reformatora, spolszczona wersja niemieckiego nazwiska Luther; | LutherSubstantiv |
| luteranin noun osoba, która wyznaje luteranizm | der Lutheraner [des Lutheraners; die Lutheraner]Substantiv |
| luteranizm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) doktryna teologiczna, jeden z nurtów protestantyzmu, zapoczątkowany przez Marcina Lutra; noun | das Luthertum [des Luthertums; —]Substantiv |
| luterański adjective związany z luteranizmem | lutherisch [lutherischer; am lutherischsten]Adjektiv |
| lutet (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Lu i liczbie atomowej 71; noun | das Lutetium [des Lutetiums; —]Substantiv |
| Lutnia (astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór nieba północnego; zawiera jasną gwiazdę – Wegę; zawiera mgławicę planetarną – Pierścień; w Polsce widoczny latem i jesienią; góruje o północy w lipcu; noun | die Leier [der Leier; die Leiern]Substantiv |
| lutnia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument strunowy przypominający mandolinę; noun | LauteSubstantiv |
| lutnik noun rzemieślnik, który konstruuje i naprawia strunowe instrumenty muzyczne | der Geigenbauer [des Geigenbauers; die Geigenbauer]Substantiv |
| lutowanie (rzeczownik odczasownikowy) od lutować noun | das LötenSubstantiv |
| lutować (technologia, technika, techniczny) łączyć metalowe elementy przy pomocy lutu roztopionego lutownicą lub palnikiem verb | das lötenVerb |
| lutownica (technologia, technika, techniczny) narzędzie do lutowania; noun | der Lötkolben [des Lötkolbens; die Lötkolben]Substantiv |
| Lutry (geografia, geograficzny) wieś w Polsce; noun | Lautern | LuthenSubstantiv |
| luty noun drugi miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego) | Februar | Feber | HornungSubstantiv |
| ablativus absolutus | |
| ablutomania (medycyna, medyczny) chorobliwie częste mycie rąk; noun | der Waschzwang [des Waschzwang(e)s; die Waschzwänge]Substantiv |
| absolut noun to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; | AbsolutSubstantiv |
| absolutna większość | |
| absolutna większość głosów | |
| absolutnie (filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie adverb | absolutAdverb |
| absolutnie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną adverb | absolutAdverb |
| absolutnie adverb całkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków | absolut | völligAdverb |
| absolutnie adverb niekwestionowanie, niebudząc zastrzeżeń | absolutAdverb |
| absolutność noun | die Absolutheit [der Absolutheit; die Absolutheiten]Substantiv |
| absolutny adjective całkowity, zupełny, bezwzględny | absolutAdjektiv |
| absolutorium (oficjalnie) zatwierdzenie sprawozdania z działalności, zwykle finansowej; noun | die Entlastung [der Entlastung; die Entlastungen]Substantiv |
| absolutysta noun | der Absolutist [des Absolutisten; die Absolutisten]Substantiv |
| absolutystyczny (filozofia, filozoficzny) nacechowany absolutyzmem (doktryną filozoficzną) adjective | absolutistischAdjektiv |
| absolutystyczny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego) adjective | absolut | absolutistischAdjektiv |
| absolutyzacja noun traktowanie czegoś jako rzeczy absolutnej, niezmiennej, stałej, bezwzględnej | VerabsolutierungSubstantiv |
| absolutyzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchia nieograniczona; noun | der Absolutismus [des Absolutismus]Substantiv |
| absolutyzm oświecony (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ostatnia faza absolutyzmu; noun | aufgeklärter AbsolutismusSubstantiv |
| absolutyzować phrase | verabsolutieren [verabsolutierte; hat verabsolutiert]Phrase |
| aglutynacja noun | die Agglutination [der Agglutination; die Agglutinationen]Substantiv |
| aglutynacyjność noun | die Agglutination [der Agglutination; die Agglutinationen]Substantiv |
| aglutynacyjny (językoznawstwo, językoznawczy) taki, który tworzy wyrazy pochodne przez zlepianie słów, a nie na drodze odmiany adjective | agglutinierendAdjektiv |
| Aluta (geografia, geograficzny) rzeka w Rumunii, lewy dopływ Dunaju; noun | Alt [älter; am ältesten]Substantiv |
| anakolut (językoznawstwo, językoznawczy) zdanie niepoprawne pod względem składniowym noun | Anakoluth | SatzbruchSubstantiv |
