dicţionar German-Polonez »

laute înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
Laute Substantiv

lutnia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument strunowy przypominający mandolinę;
noun

Laut [lauter; am lautesten] Substantiv

fonia(akustyka, akustyczny) reprodukowany dźwięk docierający do ucha słuchającego przy odtwarzaniu nagrania, projekcji filmu itp. w postaci fali akustycznej
noun

fonia(radiofonia, radiokomunikacja, radiotechnika, radiofoniczny, radiokomunikacyjny, radiotechniczny, radiowy) (telewizja, telewizyjny) sygnał dźwiękowy przesyłany z nadajnika do odbiornika radiowego, telewizyjnego itp., za pomocą fali elektromagnetycznej
noun

laut [lauter; am lautesten] Adjektiv

głośnyadjective
taki, który jest dobrze słyszalny

wedługadjective
…wyrażający autora czegoś

laut [lauter; am lautesten] Adverb

głośnoadverb
w sposób głośny, słyszalny, nie szeptem

na głosadverb
tak, że wyraźnie słychać

Lautern | Luthen Substantiv

Lutry(geografia, geograficzny) wieś w Polsce;
noun

der Ablaut [der Ablaut(e)s; die Ablaute] Substantiv

przegłosnoun

der Anlaut [des Anlaut(e)s; die Anlaute] Substantiv

nagłos(językoznawstwo, językoznawczy) początek wyrazu wypowiedzianego (fonem lub sylaba)
noun

der Auslaut [des Auslaut(e)s; die Auslaute] Substantiv

wygłos(językoznawstwo, językoznawczy) pozycja końcowa wyrazu lub sylaby
noun

der Inlaut [des Inlaut(e)s; die Inlaute] Substantiv

śródgłos(językoznawstwo, językoznawczy) środkowa pozycja wyrazu lub sylaby
noun

Kaiserslautern

Kaiserslautern

klangvoll | sonor | wohlklingend | wohllautend Adjektiv

dźwięcznyadjective
o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu

klauen [klaute; hat geklaut] Verb

gwizdnąć(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) ukraść
verb

podkradaćverb
kraść komuś część czegoś, kraść coś stale w niewielkich ilościach, po trochu

taplać sięverb
nurzać się w błocie lub płytkiej wodzie

zaiwanić(potocznie, potoczny) ukraść coś
verb

der Lippenlaut [des Lippenlaut(e)s; die Lippenlaute] Substantiv

głoska wargowanoun

spółgłoska wargowanoun

der Umlaut [des Umlaut(e)s; die Umlaute] Substantiv

umlaut(językoznawstwo, językoznawczy) przegłos
noun

Windstille | Flaute Substantiv

flauta(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) sytuacja na morzu, gdy brak wiatru;
noun

der Zahnlaut [des Zahnlaut(e)s; die Zahnlaute] Substantiv

spółgłoska dentalnanoun

spółgłoska zębowanoun