ur- betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| ur- | pra-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z czymś bardzo odległym w czasie lub z pierwotną formą bądź pierwszym wystąpieniem czegoś proto-pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający pierwszeństwo w czasie, kolejności, stanowisku itp. tego, o czym mówi drugi człon wyrazu |
| Ur- Adjektiv | pierwotnyadjective |
| Uracil | |
| der Ural [des Ural(s); —] Substantiv | Ural(geografia, geograficzny) góry w Rosji; Ural(geografia, geograficzny) rzeka w Rosji i Kazachstanie; |
| das Uran [des Urans, des Urana; —] Substantiv | uran(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu U i liczbie atomowej 92; |
| die Urania [der Uranias; —, die Uranias] Substantiv | Urania(astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 30, z pasa głównego planetoid, odkryta w 1854 r.; Urania(mitologia grecka) muza astronomii (łącznie z astrologią), jedna z towarzyszek Apolla; córka Zeusa i Mnemosyne; Urania(mitologia grecka) przydomek Afrodyty |
| der Uranus [des Uranus; —] Substantiv | Uran(astronomia, astronomiczny) siódma według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego; Uranos(mitologia grecka) bóg i uosobienie nieba; syn i mąż Gai; |
| Urartäer Adjektiv | urartyjskiadjective |
| das Urat [des Urat(e)s; die Urate] Substantiv | moczan(chemia, chemiczny) sól lub ester kwasu moczowego |
| Urban [urbaner; am urbansten] Substantiv | Urbannoun |
| Urbanisation | Verstädterung Substantiv | urbanizacjanoun |
| die Urbanistik [der Urbanistik; —] Substantiv | urbanistyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o planowaniu i budowie miast oraz osiedli; |
| das Urdu [des (des) Urdu; —] Substantiv | urdu(językoznawstwo, językoznawczy) język indoeuropejski używany przez ponad 50 milionów ludzi na subkontynencie indyjskim, język urzędowy w Pakistanie; |
| der Ureinwohner [des Ureinwohners; die Ureinwohner] Substantiv | aborygen(książkowy) pierwotny mieszkaniec jakiegoś obszaru lub kraju |
| Ureinwohner | autochthon Adjektiv | aborygeńskiadjective |
| Urengoi Substantiv | Urengoj(geografia, geograficzny) (administracja) osiedle typu miejskiego w azjatyckiej części Rosji, położone na północno-zachodniej Syberii; |
| Urenkel | Urenkelkind | Urenkelsohn Substantiv | prawnuknoun |
| Urenkelin | Urenkelkind | Urenkeltochter Substantiv | prawnuczkanoun |
| das Urethan [des Urethans; die Urethane] Substantiv | |
| Urganch Substantiv | Urgencz(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowo-środkowym Uzbekistanie, w dolinie Amu-darii; |
| urgermanisch Adjektiv | pragermańskiadjective |
| die Urgeschichte [der Urgeschichte; —] Substantiv | prehistorianoun |
| Urgroßeltern [—; die Urgroßeltern] Substantiv | pradziadkowienoun |
| die Urgroßmutter [der Urgroßmutter(s); die Urgroßmütter, —] Substantiv | prababcianoun prababkanoun |
| der Urgroßvater [des Urgroßvaters; die Urgroßväter] Substantiv | pradziadnoun |
| Urgroßvater | Urgrossvater Substantiv | pradziadeknoun |
| das Urheberrecht [des Urheberrecht(e)s; die Urheberrechte] Phrase | prawo autorskiephrase |
| die Urheimat [der Urheimat; die Urheimaten] Substantiv | praojczyzna(językoznawstwo, językoznawczy) pierwotna siedziba ludów posługujących się językami danej rodziny językowej lub prajęzykiem |
| Uri Substantiv | Uri(geografia, geograficzny) kanton w Szwajcarii położony w środkowej części kraju; |
| Uriel Substantiv | Uriel(rzadki, rzadko używany) imię męskie; |
| Urija Substantiv | Uriasz(biblijny) imię męskie |
| Urin | Harn Substantiv | mocz(fizjologia, fizjologiczny) płynne resztki usuwane z organizmu zwierząt; |
| die Urinflasche Substantiv | kaczka(medycyna, medyczny) naczynie do oddawania moczu bez wstawania z łóżka |
