Polska | Tyska |
---|---|
mocz (fizjologia, fizjologiczny) płynne resztki usuwane z organizmu zwierząt; noun | Urin | HarnSubstantiv |
moczan (chemia, chemiczny) sól lub ester kwasu moczowego noun | das Urat [des Urat(e)s; die Urate]Substantiv |
moczar (książkowy) teren podmokły noun | das Sumpfland [des Sumpfland(e)s; —]Substantiv |
moczary (hydrologia, hydrologiczny) (książkowy) tereny podmokłe noun | der Sumpf [des Sumpf(e)s; die Sümpfe]Substantiv |
mocznica (medycyna, medyczny) stan zatrucia ustroju produktami przemiany materii (m.in. mocznikiem) jako przejaw zaawansowanej niewydolności nerek, powodujący wiele przykrych objawów, jak np. męczliwość, wymioty, wyniszczenie, bóle głowy, świąd, obrzęk płuc, krwawienia itd.; noun | Harnvergiftung | UrämieSubstantiv |
mocznik noun | der Harnstoff [des Harnstoffs; —]Substantiv |
moczopędny adjective taki, który wywołuje wydzielanie moczu lub zwiększenie jego objętości | harntreibendAdjektiv |
moczowód (anatomia, anatomiczny) parzysty przewód biegnący z miedniczki nerkowej do pęcherza moczowego; noun | Harnleiter | UreterSubstantiv |
moczyć | |
moczyć verb moczyć (1.1) samego siebie | das einweichenVerb |
moczyć verb moczyć (1.1) siebie wzajemnie | das einweichenVerb |
moczyć verb powodować, że coś staje się mokre | das einweichenVerb |
bakteriomocz (medycyna, medyczny) obecność bakterii w moczu; noun | BakteriurieSubstantiv |
cewka moczowa (anatomia, anatomiczny) zakończenie układu moczowego, przez które na zewnątrz wyprowadzany jest mocz; noun | Harnröhre | UrethraSubstantiv |
krwiomocz (medycyna, medyczny) obecność krwi w moczu noun | HämaturieSubstantiv |
kwas moczowy noun | die Harnsäure [der Harnsäure; —]Substantiv |
namoczyć verb wkładać coś na jakiś czas do wody lub innego płynu, aby to nasiąknęło cieczą | das einweichenVerb |
oddać mocz | |
omocznia (biologia, biologiczny) jedna z błon płodowych; noun | AllantoisSubstantiv |
pęcherz moczowy (anatomia, anatomiczny) narząd wewnętrzny stanowiący zbiornik moczu noun | Harnblase | BlaseSubstantiv |
samoczynny adjective działający samoczynnie, bez udziału człowieka | automatischAdjektiv |
smocza krew noun | das Drachenblut [des Drachenblutes; —]Substantiv |
smocze drzewo noun | der Drachenbaum [des Drachenbaum(e)s; die Drachenbäume]Substantiv |
smoczek noun miękka zabawka dla małych dzieci przeznaczona do ssania; | Schnuller | SaugerSubstantiv |
smoczek noun nasadka na butelkę, dzięki której małe dzieci mogą z niej ssać; | der Sauger [des Saugers; die Sauger]Substantiv |
układ moczowy (anatomia, anatomiczny) zespół narządów produkujących mocz i odprowadzających go z organizmu noun | HarntraktSubstantiv |
umoczyć verb | tunken [tunkte; hat getunkt]Verb |
umoczyć verb uczynić coś mokrym, zanurzając w płynie | befeuchten [befeuchtete; hat befeuchtet]Verb |
wymoczek (potocznie, potoczny) mężczyzna blady, słaby, niemęski i wątły, najczęściej młody noun | der Feigling [des Feiglings; die Feiglinge]Substantiv |
wynicowanie pęcherza moczowego | |
zapalenie pęcherza moczowego (medycyna, medyczny) stan zapalny błony śluzowej pęcherza moczowego noun | die Blasenentzündung [der Blasenentzündung; die Blasenentzündungen]Substantiv |
zmoczyć | |
żaba moczarowa (herpetologia, herpetologiczny) Rana arvalis, gatunek płaza bezogonowego z grupy żab brunatnych; noun | MoorfroschSubstantiv |