ute meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| ute adverb | na zewnątrzadverb odkrytyadverb pozaadverb |
| utebliven menstruation | brak miesiączki(medycyna, medyczny) objaw chorobowy polegający na zaniku miesiączki z powodów innych niż fizjologiczne; |
| utedass [~et; pl. ~] substantiv | latrynanoun sławojkanoun ustępnoun wybudkanoun wychodeknoun wygódkanoun |
| uteglömma | zapominaćgubić coś, zostawiać coś gdzieś (= zapominać (1.1) zabrać coś ze sobą) zapominaćtracić coś z pamięci, przestawać pamiętać o czymś |
| utegångsförbud [~et; pl. ~] substantiv | godzina policyjnanoun |
| uteliggare [~n; pl. ~, best. pl. -liggarna] substantiv | kloszardnoun |
| utelämna [~de ~t] verb | pomijaćverb |
| uterus substantiv | macica(anatomia, anatomiczny) narząd kręgowców, w którym rozwija się embrion; |
| utesluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb | wykluczaćverb |
| uteslutningstecken | wielokropekznak interpunkcyjny złożony z trzech kropek następujących po sobie, oznaczający przerwanie toku wypowiedzi lub niedomówienie, albo służący do zaznaczenia fragmentów pominiętych; |
| utevaro [~n] substantiv | absencjanoun niebecnośćnoun |
| utexaminerad | absolwenckizwiązany z absolwentami, dotyczący absolwentów; przeznaczony dla absolwentów absolwentosoba, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs; |
| aeronaut [~en ~er] substantiv | aeronauta(przestarzałe, przestarzały) lotnik |
| akolut [~en ~er] substantiv | akolita(kościelny) osoba, której udzielono posługi akolitatu; |
| Aleuterna | Aleuty(geografia, geograficzny) archipelag wysp na północy Oceanu Spokojnego, |
| Alpes-de-Haute-Provence | Alpy Górnej Prowansji(geografia, geograficzny) (administracja) francuski departament, położony w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże; |
| amputera [~de ~t] verb | amputowaćverb |
| anakolut [~en ~er] substantiv | anakolut(językoznawstwo, językoznawczy) zdanie niepoprawne pod względem składniowym |
| ansluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb | przyłączaćverb tematykaverb złączyćverb |
| ansluten | uzbrojonymający wyposażenie służące bytowaniu, przetrwaniu lub rozwojowi |
| argonaut [~en ~er] substantiv | Argonauta(mitologia grecka) każdy z uczestników wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo; |
| astronaut [~en ~er] substantiv | astronauta(astronomia, astronomiczny) (zawód, zawodowy, zawodowo) osoba zajmująca się lotami w kosmos i badaniem przestrzeni kosmicznej astronautkanoun |
| attribut [~et; pl. ~] substantiv | atrybutnoun orzecznik(językoznawstwo, językoznawczy) nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; przydawka(gramatyka) część zdania, będąca określeniem rzeczownika; przypisywaćnoun |
| autekologi | autekologia(ekologia, ekologiczny) dział ekologii, zajmujący się badaniem wzajemnego oddziaływania środowiska abiotycznego na poszczególne organizmy, i odwrotnie |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »