Swedish-Polish dictionary »

träffa meaning in Polish

SwedishPolish
träffa [~de ~t] verb

natykaćverb
spotykać niespodziewanie

spotykaćverb
chodzić na spotkania z kimś

spotykaćverb
napotykać kogoś, widywać

trafićverb
o człowieku: uderzyć czymś w jakiś cel

trafićverb
o pocisku, nożu, ręce, piłce, itp.: uderzyć w cel

träffa

znajdowaćodkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

träffas [träffades träffats] verb

spotkać sięverb

träffande adjektiv

nośny(potocznie, potoczny) taki, który jest zrozumiały dla odbiorcy
adjective

anträffa [~de ~t] verb

napotykaćverb
zdarzać się komuś, czemuś; stawać się częścią doświadczenia życiowego

natykaćverb
spotykać niespodziewanie

znajdowaćverb
odkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

beträffa [~de ~t] verb

dotyczyćverb
mieć z czymś związek, odnosić się do czegoś

tyczyć sięverb

beträffande preposition

co się tyczypreposition

dochodzić do siebiepreposition
stawać się znowu zdrowym, sprawnym, wypoczętym

odnośniepreposition

à propos(książkowy) …wprowadzająca temat wypowiedzi
preposition

inträffa [~de ~t] verb

przydarzać sięverb

stawaćverb
tylko w (aspekt dokonany): wydarzyć się, mieć miejsce, nastąpić

zachodzićverb
zdarzać się, odbywać się, mieć miejsce

zalegać(geologia, geologiczny) występować na danym terenie w formie złoża
verb

zdarzaćverb
wydarzać się, trafiać się

träffa [~de ~t] verb

natykaćverb
spotykać niespodziewanie

znajdowaćverb
odkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

råka inträffa

składać(potocznie, potoczny) w odniesieniu do jakichś okoliczności: mieć jakiś przebieg

sammanträffande [~t ~n] substantiv

koincydencja(książkowy) jednoczesne występowanie jakichś zdarzeń, zbieżność zjawisk
noun

zbieg okolicznościnoun
przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie

överträffa [~de ~t] verb

przekraczaćverb
przewyższać