Swedish-Polish dictionary »

sol meaning in Polish

SwedishPolish
solsystem [~et; pl. ~] substantiv

układ planetarny(astronomia, astronomiczny) zbiór planet i innych ciał niebieskich krążących wokół wspólnego centrum masy;
noun

solsystemet

Układ Słoneczny(astronomia, astronomiczny) układ planetarny złożony ze Słońca, jako centralnego ciała niebieskiego, i ośmiu planet: Merkurego, Wenus, Ziemi, Marsa, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna oraz z pięciu planet karłowatych, tysięcy planetoid, księżyców, komet, meteoroidów i materii międzyplanetarnej;

soltak [~et; pl. ~] substantiv

szyberdach(motoryzacja) rodzaj okna zainstalowanego w dachu samochodu;
noun

soluppgång [~en ~ar] substantiv

wschód słońcanoun
zjawisko wyłaniania się słońca zza horyzontu

solur [~et; pl. ~] substantiv

zegar słonecznynoun
zegar określający czas na podstawie pozycji słońca;

solvind [~en ~ar] substantiv

wiatr słoneczny(astronomia, astronomiczny) wydobywający się ze Słońca strumień plazmy;
noun

absolut

absolutto, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg;

absolutnie(filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie

absolutnie(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną

absolutniecałkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków

absolutnieniekwestionowanie, niebudząc zastrzeżeń

absolutny(filozofia, filozoficzny) istniejący obiektywnie

bezwarunkowokoniecznie, bezwzględnie, absolutnie

bezwzględniew sposób całkowity, zupełnie

bezwzględny(matematyka, matematyczny) pozbawiony znaku, będący wynikiem wartości bezwzględnej

bezwzględny(metrologia, metrologiczny) wyrażony w tych samych jednostkach, co mierzona wielkość

skończonycałkowity, pełny, kompletny

absolut [n. ~, ~a] adjektiv

bezwględnyadjective

absolut [n. ~, ~a]

absolutny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad

absolutnycałkowity, zupełny, bezwzględny

absolutnyniekwestionowany

całkowitytaki, który obejmuje całość; jest pełny, zupełny, kompletny, nie jest ułamkowy, częściowy

zupełnymający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty

absolut!

pewnie(potocznie, potoczny) potwierdzenie

absolut gehör

słuch absolutny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zdolność rozróżniania bezwzględnej wysokości dźwięku;

absolution [~en] substantiv

absolucja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów;
noun

absolwować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać absolucji, rozgrzeszenia
noun

rozgrzeszenie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oczyszczenie z grzechów, odpuszczenie grzechów;
noun

absolutism [~en] substantiv

absolutyzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchia nieograniczona;
noun

absolutist [~en ~er] substantiv

abstynentnoun
osoba nie pijąca napojów alkoholowych

absolutistisk [~t ~a] adjektiv

absolutystyczny(filozofia, filozoficzny) nacechowany absolutyzmem (doktryną filozoficzną)
adjective

absolutystyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego)
adjective

absolvera [~de ~t] verb

rozgrzeszyćverb

brandsoldat [~en ~er] substantiv

strażaknoun
osoba szkolona do walki z ogniem;

extrasolär

pozasłoneczny(astronomia, astronomiczny) znajdujący się poza Układem Słonecznym

få absolution

ukończyćprzerobić w całości materiał/program kursu/szkoły i zdać wymagane egzaminy

fotsoldat [~en ~er] substantiv

piechur(wojskowość, wojskowy) żołnierz piechoty
noun

frälsningssoldat [~en ~er] substantiv

żołnierskinoun
dotyczący żołnierza, związany z żołnierzem

glossolali

glosolalia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (ezoteryka) rzekomy dar (np. od boga, szatana, istot pozaziemskich) mówienia językami, których się nie zna, zwykle w chwilach ekstazy religijnej;

insolvens [~en] substantiv

niewypłacalność(ekonomia, ekonomiczny) sytuacja, kiedy dłużnik nie ma możliwości spłaty swoich zobowiązań z posiadanego majątku;
noun

123