Swedish | Polish |
---|---|
snor [~et] substantiv | nosacizna(weterynaria, weterynaryjny) przewlekła, zakaźna i zaraźliwa choroba zwierząt nieparzystokopytnych; |
sno [snodde, snott, snodd n. snott, pres. snor] verb | kraśćverb ukraśćverb zwijaćverb zwijać sięverb ściągać(rzadki, rzadko używany) (potocznie, potoczny) kraść |
snorunge [~n -ungar] substantiv | ancymonnoun bachor(pejoratywnie, pejoratywny) dziecko, zwłaszcza niegrzeczne ((dawniej, dawny) szczególnie żydowskie) |
mulåsna [~n -åsnor] substantiv | osłomuł(zootechnika, zootechniczny) mieszaniec ogiera konia i klaczy osła, bezpłodny; |
åsna [~n åsnor] substantiv | osioł(potocznie, potoczny) głupi człowiek osioł(potocznie, potoczny) uparty człowiek osioł(zoologia, zoologiczny) Equus asinus Linnaeus, zwierzę domowe z rodziny koniowatych; |