slut meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| slut | koniecchwila, w której jakaś czynność nie jest już dłużej wykonywana koniecmiejsce, w którym nastąpił koniec (1.2) ruchu koniecokoliczności końca (1.2) niebieskoz użyciem niebieskiej barwy, z obecnością niebieskości obrębwyraźnie odgraniczony obszar wewnętrzny przegranydoznający niepowodzenia przymykaćzamykać coś niecałkowicie, zostawiając szczelinę schyłekokres bliski zakończeniu, stadium końcowe wybiegaćbiegnąc, wydostawać się skądś wyczerpywaćkończyć się, zużywać się, tracić swoje właściwości, dobra (np. energię) wykańczaćbyć zużywanym zakończenieostatnia część jakiejś czynności, działań, opowieści, utworu literackiego, muzycznego, filmu zakończeniewystający fragment jakiegoś przedmiotu |
| slut [~et; pl. ~] substantiv | nieopodalnoun skończonynoun wszystkienoun |
| slut [~et; pl. ~] | koniecostatni fragment, część podłużnego przedmiotu, czubek wyczerpany(przenośnie, przenośnia) skrajnie zmęczony wyczerpanywykorzystany do końca, całkowicie spożytkowany, pozbawiony całej swej uprzedniej zawartości |
| sluta | zatrzymywaćprzerywać jakiś proces, maszynę, robienie czegoś |
| sluta [~de, ~t] | kończyćwykonywać coś, co zostało zaczęte, do końca przestawaćprzerywać jakąś czynność, nie robić czegoś dłużej zawieraćutworzyć, zawiązać jakieś porozumienie |
| sluta med | kończyćmieć koniec, zakończenie |
| sluta sig till | wnosićwyciągać wnioski |
| slutare [~n; pl. ~, best. pl. slutarna] substantiv | migawkanoun |
| sluten [slutet slutna] adjektiv | zamkniętyadjective |
| Slutet gott, allting gott. | |
| slutföra [-förde, -fört, pres. -för] verb | ukończyćverb zakończyćverb |
| slutgiltig [~t ~a] adjektiv | krańcowyadjective |
| slutkläm [~men ~mar] substantiv | puenta(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) myśl kończąca czyjąś wypowiedź lub utwór literacki; |
| slutkörd [-kört ~a] adjektiv | ledwo żywyadjective zjebany(wulgarnie, wulgaryzm) zmęczony, wykończony |
| slutlig [~t ~a] adjektiv | końcowyadjective ostateczny(książkowy) kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny ostateczny(książkowy) o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy |
| slutligen adverb | ostatecznieadverb w końcuadverb wreszcieadverb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »