ramma meaning in Polish

Swedish	Polish
ramma [~de ~t] verb	staranowaćverb zderzyć sięverb
agrammatism	agramatyzm(językoznawstwo, językoznawczy) (medycyna, medyczny) rodzaj afazji, niezdolność do prawidłowego łączenia wyrazów w zdania;
epigrammatisk [~t ~a] adjektiv	epigramatyczny(przymiotnik) od epigramat adjective
frammana [~de ~t] verb	ewokować(książkowy) wywoływać verb wywołaćverb
grammatik [~en ~er] substantiv	gramatyka(językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa obejmujący morfologię i składnię; noun składnia(informatyka, informatyczny) zestaw reguł określających budowę poprawnych wyrażeń w języku programowania noun składnia(językoznawstwo, językoznawczy) dział lingwistyki badający reguły konstrukcji zdań; noun składnia(językoznawstwo, językoznawczy) funkcja wyrazu w zdaniu noun składnia(językoznawstwo, językoznawczy) zestaw reguł rządzących budową zdań w danym języku noun
grammatikalisk [~t ~a] adjektiv	gramatycznie(gramatyka) zgodnie z regułami gramatyki adjective
grammatiker [~n; pl. ~] substantiv	gramatyknoun specjalista w dziedzinie gramatyki
grammatisk [~t ~a] adjektiv	gramatycznyadjective dotyczący gramatyki, związany z gramatyką gramatycznyadjective zgodny z regułami gramatyki

Your history