Swedish-Polish dictionary »

om meaning in Polish

SwedishPolish
ombudsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv

ombudsman(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) niezależny urzędnik powoływany przez parlament, do którego obywatele mogą odwoływać się w sprawach naruszania praw i wolności po wyczerpaniu innych możliwości prawnych;
noun

rzecznik(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (urzędowy) osoba występująca, przemawiająca w czyimś imieniu, reprezentująca publicznie jakiegoś wysokiego rangą urzędnika lub instytucję;
noun

ombytlig [~t ~a] adjektiv

nietrwałyadjective
nie trwający długo

płochyadjective

zmiennyadjective
niestały w poglądach, uczuciach (w odniesieniu do człowieka)

zmiennyadjective
ulegający zmianom

ombytlighet [~en] substantiv

niestałośćnoun

zmiennośćnoun

omdana [~de ~t] verb

przekształcaćverb
zmieniać coś w coś innego, nadawać czemuś inną formę

omdömesgill [~t ~a] adjektiv

rozsądnyadjective
taki, który charakteryzuje się rozsądkiem; postępuje lub myśli rozsądnie; jest rozważny

omedelbar [~t ~a] adjektiv

bezzwłocznyadjective
mający nastąpić natychmiast, bez zwłoki

instant(spożywczy) błyskawiczny, natychmiastowy – o potrawach i produktach w handlu, gotowych po zalaniu wrzątkiem
adjective

natychmiastowyadjective
dziejący się natychmiast, bardzo szybko po jakimś wydarzeniu

omedelbart adverb

natychmiastadverb
bardzo szybko, bez zwłoki

niezwłocznieadverb
bez zwłoki, natychmiast

od rękiadverb
bez czekania, zaraz, natychmiast

z miejscaadverb
szybko, w mig

omedgörlig [~t ~a] adjektiv

krnąbrnyadjective
nieposłuszny, bezczelny, o trudnym charakterze

nieustępliwyadjective
taki, który łatwo lub wcale nie ustępuje

uparty(o osobach) charakteryzujący się uporem; upierający się przy czymś
adjective

omedveten [omedvetet omedvetna] adjektiv

nieświadomyadjective
powstający lub istniejący bez czyjejś świadomości

omedvetet

bezwiedniebez udziału świadomości

nieświadomiew sposób nieświadomy

odruchowow sposób odruchowy

omega [~t; pl. ~n el. ~] substantiv

omega(językoznawstwo, językoznawczy) dwudziesta czwarta litera alfabetu greckiego, ω;
noun

omelett [~en ~er] substantiv

omlet(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa przyrządzona z ubitych jajek z dodatkiem mleka i mąki, smażona, przypominająca gruby naleśnik; podawana samodzielnie lub z nadzieniem, na słodko lub pikantnie;
noun

omfamna [~de ~t] verb

obejmowaćverb
otaczać ramionami

omfångsrik [~t ~a] adjektiv

obszernyadjective
dużych rozmiarów

omfatta [~de ~t] verb

obejmowaćverb
mieścić w sobie

zawieraćverb
mieć coś wewnątrz siebie, mieć coś za składnik siebie, składać się

omfattande adjektiv

kompleksowyadjective
obejmujący wszystkie elementy, tworząc zwarty kompleks

nośnyadjective
mający duży zasięg; docierający daleko

obszernyadjective
zawierający mnóstwo szczegółów

rozpowszechnionyadjective
występujący powszechnie, często, na dużą skalę

uniwersalnyadjective
obejmujący całość

wszechstronnyadjective
obejmujący możliwie jak najwięcej aspektów czegoś

omfattning [~en ~ar] substantiv

oskrzydlenienoun

rozciągłośćnoun

rozległośćnoun

rozpiętośćnoun
odległość między skrajnymi wartościami

123