Swedish-Polish dictionary »

len meaning in Polish

SwedishPolish
len [~t ~a] adjektiv

łagodnieadjective
w sposób łagodny; delikatnie lub nieznacznie

Lena [~de ~t] verb

Lenaverb
imię żeńskie;

Leningrad

Leningrad(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) nazwa Petersburga w latach 1924–1991

leninistisk

leninowskizwiązany z Włodzimierzem Leninem albo leninizmem, właściwy dla leninizmu

Lennart

Leonardimię męskie;

acetylen [~en el. ~et] substantiv

acetylen(chemia, chemiczny) (zobacz) etyn
noun

acetylenowy(chemia, chemiczny) lub (technologia, technika, techniczny) dotyczący acetylenu, zawierający acetylen, wykorzystujący acetylen do działania
noun

acetyl [~en] substantiv

acetyl(chemia, chemiczny) rodzaj grupy funkcyjnej typu acylowego wywodzącej się z kwasu octowego;
noun

adventskalender [~n -kalendrar] substantiv

kalendarz adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej, specjalny dziecięcy kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia grudnia do wigilii Bożego Narodzenia;
noun

akilleshäl [~en ~ar] substantiv

pięta Achillesa(mitologia grecka) (mitologia rzymska) czuły punkt, miejsce słabości;
noun

pięta achillesowanoun

akvarell [~en ~er] substantiv

akwarela(sztuka) rozpuszczalna w wodzie farba stosowana w malarstwie
noun

al [~en ~ar] substantiv

olcha(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Alnus Mill., drzewo z rodziny brzozowatych, rosnące na terenach podmokłych;
noun

olszanoun

olszynanoun
las olchowy (olszowy) porastający żyzne, bagienne siedliska, o wysokim poziomie wody stojącej;

alkalimetall [~en ~er] substantiv

potasowiec(chemia, chemiczny) pierwiastek należący do pierwszej grupy głównej układu okresowego pierwiastków
noun

alkohol [~en ~er] substantiv

alkohol(chemia, chemiczny) grupa związków chemicznych, pochodnych węglowodoru, w których cząsteczce jeden lub kilka atomów wodoru zastąpiono grupą hydroksylową (-OH);
noun

alkohol(spożywczy) każdy napój, który zawiera minimum 0,5% alkoholu etylowego;
noun

alkoholicznynoun
wywołany alkoholem

alla i laster äro snillen

potrzeba jest matką wynalazkówto sytuacja skłania do wprowadzania innowacji i ułatwiania sobie życia

allena

samotniew odosobnieniu, w samotności, bez towarzystwa

allena adjektiv

osamotnionyadjective

alpviol [~en ~er] substantiv

fiołek alpejski(botanika, botaniczny) gatunek rośliny należący do rodziny fiołkowatych;
noun

altfiol [~en ~er] substantiv

altówka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) smyczkowy instrument muzyczny;
noun

ambivalens [~en ~er] substantiv

ambivalencjanoun

ambiwalencjanoun
współistnienie sprzecznych uczuć, postaw lub opinii

ambivalent [n. ~, ~a] adjektiv

ambiwalentnyadjective
charakteryzujący się sprzecznymi uczuciami, postawami lub opiniami

amiral [~en ~er] substantiv

admiralskinoun
związany ze stanowiskiem admirała, należący do admirała

admirał(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) rusałka admirał, motyl z rodziny rusałkowatych
noun

admirał(marynarka) najwyższy stopień (dowódca) w marynarce wojennej, równoważny stopniowi generała broni w armii lądowej, naczelny wódz floty;
noun

admirał(marynarka) oficer mający stopień admirała (1.1)
noun

rusałka admirał(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Vanessa atalanta, gatunek motyla z rodziny rusałkowatych;
noun

ampull [~en ~er] substantiv

ampułka(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) (medycyna, medyczny) szklany hermetycznie zamknięty pojemnik z jednorazową dawką leku;
noun

andel [~en ~ar] substantiv

prowizjanoun
zapłata, jaką otrzymuje się za pośredniczenie w transakcji handlowej

przydziałnoun
to, co przydzielono

udziałnoun
uczestnictwo w jakimś wydarzeniu

anfalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller] verb

atakowaćverb
o chorobach: dotyczyć pewnego organu, układu

atakowaćverb
występować w sposób agresywny przeciw komuś lub czemuś

anhålla [-höll, -hållit, -hållen -hållet -hållna, pres. -håller] verb

sprawowaćverb
wypełniać obowiązki, pełnić funkcję

startowaćverb
rozpoczynać jakąś działalność

12