Swedish-Polish dictionary »

kap meaning in Polish

SwedishPolish
datavetenskap [~en] substantiv

informatykanoun
nauka o gromadzeniu i przetwarzaniu informacji;

dockskåp [~et; pl. ~] substantiv

domek dla laleknoun

dragskåp [~et; pl. ~] substantiv

dygestorium(chemia, chemiczny) laboratoryjna przeszklona komora, zaopatrzona w wentylację wywiewną;
noun

egenskap [~en ~er] substantiv

cechanoun
element opisujący coś lub kogoś, mogący odróżniać to od innych przedmiotów lub osób

właściwośćnoun
cecha, zwykle jakiejś substancji

eget kapital

słusznośćzgodność z prawdą

eskapism [~en] substantiv

eskapizm(psychologia, psychologiczny) ucieczka od problemów codzienności i życia społecznego
noun

faderskap [~et] substantiv

ojcostwonoun
bycie ojcem

faderskapsledighet [~en ~er] substantiv

urlop ojcowski(potocznie, potoczny) urlop, z którego korzysta ojciec noworodka lub niemowlęcia w celu sprawowania nad nim opieki
noun

urlop ojcowski(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) urlop udzielany ojcu dziecka w wymiarze do 2 tygodni, przysługujący do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia albo urlop udzielany ojcu dziecka przysposobionego
noun

fångenskap [~en] substantiv

inkarceracja(książkowy) (socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) pozbawienie wolności, uwięzienie
noun

niewolanoun
areszt dla żołnierzy drugiej strony podczas wojny

niewolanoun
brak wolności, suwerenności; zamknięcie

fanskap [~et; pl. ~] substantiv

skurwiel(wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) (obraźliwie) o mężczyźnie
noun

fiendskap [~en ~er] substantiv

wrogośćnoun
nieprzyjazny stosunek do kogoś lub czegoś

föräktenskaplig [~t ~a] adjektiv

przedmałżeńskiadjective
następujący (zawierany, odbywany, wykonywany) przed zawarciem małżeństwa

föräldraskap [~et] substantiv

rodzicielstwonoun
bycie rodzicem

förena i äktenskap

pobraćwziąć ślub

förmyndarskap [~et] substantiv

kuratela(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) opieka prawna, nadzór ustanowiony przez sąd
noun

galenskap [~en ~er] substantiv

niepoczytalność(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) brak możliwości rozpoznania znaczenia swego czynu lub pokierowania swoim postępowaniem z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych
noun

obłąkanienoun
zaburzenie psychiczne lub choroba psychiczna, obłęd, niepoczytalność

obłędnoun
choroba psychiczna, szaleństwo, mania

szaleństwo(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) choroba psychiczna
noun

szaleństwonoun
stan umysłu człowieka, który nad sobą nie panuje

wariactwo(potocznie, potoczny) szalone zachowanie, czyn niedorzeczny, sprzeczny ze zdrowym rozsądkiem
noun

gemenskap [~en ~er] substantiv

zbiorowośćnoun
grupa wyodrębniona ze względu na wspólną cechę;

göra sällskap med

asystowaćbyć obecnym, towarzyszyć przy czym

grannskap [~et; pl. ~] substantiv

sąsiedztwonoun
osoby mieszkające nieopodal

sąsiedztwonoun
to, co znajduje się w pobliżu

grevskap [~et; pl. ~] substantiv

hrabiostwonoun
tytuł, urząd hrabiego

hrabstwo(historia, historyczny, historycznie) w średniowieczu w Europie Zachodniej: jednostka administracyjna zarządzana przez hrabiego;
noun

hrabstwo(urzędowy) jednostka podziału administracyjnego w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Stanach Zjednoczonych
noun

handikapp [~et; pl. ~] substantiv

kalectwonoun
niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej

niepełnosprawnośćnoun
bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej

handikappad [handikappat ~e] adjektiv

kalekaadjective
kobieta dotknięta kalectwem

havandeskap [~et; pl. ~] substantiv

ciąża(medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) u ssaków płci żeńskiej okres od zapłodnienia do porodu;
noun

i egenskap av

jakoużywany do określania roli, stanowiska, znaczenia itp., które sprawuje podmiot

inomäktenskaplig [~t ~a] adjektiv

słusznyadjective
zgodny z prawem, uzasadniony

kassaskåp [~et; pl. ~] substantiv

depozyt(bankowość, bankowy) miejsce przechowywania wartościowych rzeczy
noun

sejfnoun
zamykana, metalowa szafa, skrzynia lub pomieszczenie służące do przechowywania cennych rzeczy

2345