kant meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| kant | bocznyznajdujący się, umiejscowiony na boku czegoś brzegkrańcowa linia czegoś kantbrzeg lub krawędź o ostrym załomie krawędź(geometria) odcinek będący częścią wspólną dwóch ścian wielościanu lub powierzchni wielościennej; krawędź(matematyka, matematyczny) połączenie między dwoma wierzchołkami grafu; krawędźmiejsce wyznaczające ostry lub ekstremalny koniec czegoś poboczny(przestarzałe, przestarzały) będący z boku czegoś ubocznypowstający przy okazji jakiegoś działania |
| kanta [~de ~t] verb | okalaćverb otaczaćverb |
| Kantabrien | Kantabria(geografia, geograficzny) (administracja) wspólnota autonomiczna w Hiszpanii; Kantabria(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w północnej Hiszpanii, nad brzegiem Zatoki Biskajskiej |
| kantarell [~en ~er] substantiv | kurka(potocznie, potoczny) (mikologia, mikologiczny) Cantharellus cibarius, pieprznik jadalny, gatunek grzyba jadalnego; lisicanoun pieprzniknoun |
| kantat [~en ~er] substantiv | kantata(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór muzyczny na głosy solowe; |
| kantig [~t ~a] adjektiv | kanciastyadjective |
| kantin [~en ~er] substantiv | kantynanoun stołówkanoun |
| kantlinje | konturować(sztuka) kreślić kontury profil(technologia, technika, techniczny) kontur, obrys przekroju przedmiotu profillinia obwodząca zarys, kontur czegoś |
| kanton [~en ~er] substantiv | kantonnoun ort(historia, historyczny, historycznie) (numizmatyka, numizmatyczny) srebrny pieniądz w obiegu w XVII wieku; |
| Kanton [~en ~er] substantiv | Kanton(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowych Chinach; |
| kantonesiska | kantończykmieszkaniec Kantonu kantoński(językoznawstwo, językoznawczy) język kantoński, używany w południowych Chinach, Hongkongu i Makau; kantońskizwiązany z Kantonem, dotyczący Kantonu (miasta w Chinach) |
| kantor [~n ~er ] substantiv | kantornoun |
| kantra [~de ~t] verb | wywracać sięverb zakonodawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel wspólnoty zakonnej |
| kantsk | kantowski(filozofia, filozoficzny) wywodzący się z założeń, tez utworzonych przez Immanuela Kanta; związany z jego filozofią |
| akantit | akantyt(mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy siarczków, jednoskośna odmiana argentytu ; |
| backant [~en ~er] substantiv | bachantka(mitologia, mitologiczny) towarzyszka Bachusa |
| backantisk [~t ~a] adjektiv | bachicznyadjective |
| bekant [n. ~, ~a] adjektiv | familiarnyadjective znajomaadjective znajomyadjective znanyadjective |
| bekantgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb | rozpowiadaćverb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »