Swedish-Polish dictionary »

känna meaning in Polish

Swedish	Polish
känna [kände, känt, känd n. känt, pres. känner] verb	czućverb odbierać wrażenia psychiczne lub odbierać wrażenia za pomocą zmysłów czućverb odbierać wrażenia za pomocą zmysłu dotyku odczuwaćverb reagować na coś zmysłowo, doświadczać czegoś za pomocą zmysłów znaćverb mieć informacje na czyjś temat, być komuś w przeszłości przedstawionym znaćverb mieć informacje na temat czegoś, mieć z tym do czynienia w przeszłości znaćverb umieć coś, wiedzieć żywić(przenośnie, przenośnia) (podniośle) odczuwać coś, czuć coś verb
känna igen	poznaćrozpoznać kogoś lub coś rozpoznawaćidentyfikować kogoś lub coś, wyróżniając spośród innych; badając, stwierdzić, określić coś rozpoznać
känna medlidande	współczućczuć emocjonalną bliskość z osobą cierpiącą
känna som sin egen ficka	znać jak swoje dziesięć palcówznać coś bardzo dobrze, bardzo dokładnie znać jak własną kieszeńznać coś bardzo dobrze, bardzo dokładnie
bekänna [bekände, bekänt, bekänd n. bekänt, pres. bekänner] verb	przyznawaćverb potwierdzać jakiś fakt odnośnie siebie samego przyznawaćverb uznawać czyjąś przewagę, wyższość (i tym podobne, i temu podobne) przyznawaćverb zgadzać się z kimś w sprawie czegoś, uznawać coś za słuszne wyznawaćverb wierzyć w coś; czcić coś; także: być wyznawcą danej religii wyznawaćverb wyjawiać, ujawniać coś; zwłaszcza coś, co dotychczas się ukrywało zgadzaćverb wyrażać zgodę, dawać zgodę na coś
bekänna färg	dołożyć odkryć karty
bekännare [~n; pl. ~, best. pl. bekännarna] substantiv	wyznawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ją; noun
erkänna [erkände, erkänt, erkänd n. erkänt, pres. erkänner] verb	honorowaćverb uznawać za ważne, prawomocne przyznawaćverb potwierdzać jakiś fakt odnośnie siebie samego przyznawaćverb uznawać czyjąś przewagę, wyższość (i tym podobne, i temu podobne) przyznawaćverb zgadzać się z kimś w sprawie czegoś, uznawać coś za słuszne rodzonyverb bardzo blisko spokrewniony uznawaćverb potwierdzać czyjeś prawa, pozycję, suwerenność uznawaćverb stwierdzać, dochodzić do wniosku uznawaćverb zgadzać się z czymś wyznawaćverb wyjawiać, ujawniać coś; zwłaszcza coś, co dotychczas się ukrywało zgadzaćverb wyrażać zgodę, dawać zgodę na coś
erkännande [~t ~n] substantiv	rozpoznawanienoun identyfikowanie kogoś lub czegoś uznanienoun przyjęcie za prawdę uznanienoun szacunek, poważanie, podziw
frikänna [-kände, -känt, -känd n. -känt, pres. -känner] verb	uwolnićverb z zarzutów: oczyścić
frikännande [~t ~n] substantiv	uniewinnianie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) orzekanie przez sąd, że ktoś jest niewinny, uwalnianie go od zarzutów noun
godkänna [-kände, -känt, -känd n. -känt, pres. -känner] verb	aprobowaćverb uznawać coś za słuszne, godne poparcia, pozwalać, zgadzać się spoko(potocznie, potoczny) przyzwolenie lub aprobata; tak (potwierdzenie), w porządku, dobrze, zgoda verb zaaprobowaćverb wyrazić aprobatę, uznać coś za słuszne, godne poparcia

Default dictionary:
Theme
Change language (English)
Own wordlists
- -
Dictionaries
Extras
Impressum
Feedback
Help
News
Data Protection
Terms