Szwedzki | Polski |
---|---|
känna [kände, känt, känd n. känt, pres. känner] verb | czućverb czućverb odczuwaćverb znaćverb znaćverb znaćverb żywić(przenośnie, przenośnia) (podniośle) odczuwać coś, czuć coś |
känna igen | poznaćrozpoznać kogoś lub coś rozpoznawaćidentyfikować kogoś lub coś, wyróżniając spośród innych; badając, stwierdzić, określić coś |
känna medlidande | współczućczuć emocjonalną bliskość z osobą cierpiącą |
känna som sin egen ficka | znać jak swoje dziesięć palcówznać coś bardzo dobrze, bardzo dokładnie znać jak własną kieszeńznać coś bardzo dobrze, bardzo dokładnie |
bekänna [bekände, bekänt, bekänd n. bekänt, pres. bekänner] verb | przyznawaćverb przyznawaćverb przyznawaćverb wyznawaćverb wyznawaćverb zgadzaćverb |
bekänna färg | |
bekännare [~n; pl. ~, best. pl. bekännarna] substantiv | wyznawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ją; |
erkänna [erkände, erkänt, erkänd n. erkänt, pres. erkänner] verb | honorowaćverb przyznawaćverb przyznawaćverb przyznawaćverb rodzonyverb uznawaćverb uznawaćverb uznawaćverb wyznawaćverb zgadzaćverb |
erkännande [~t ~n] substantiv | rozpoznawanienoun uznanienoun uznanienoun |
frikänna [-kände, -känt, -känd n. -känt, pres. -känner] verb | uwolnićverb |
frikännande [~t ~n] substantiv | uniewinnianie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) orzekanie przez sąd, że ktoś jest niewinny, uwalnianie go od zarzutów |
godkänna [-kände, -känt, -känd n. -känt, pres. -känner] verb | aprobowaćverb spoko(potocznie, potoczny) przyzwolenie lub aprobata; tak (potwierdzenie), w porządku, dobrze, zgoda zaaprobowaćverb |