Swedish | Polish |
---|---|
individ [~en ~er] substantiv | jednostka(książkowy) osoba, pojedynczy osobnik osobnik(biologia, biologiczny) jednostkowy okaz gatunku; |
individualism [~en] substantiv | indywidualizmnoun |
individualistisk [~t ~a] adjektiv | indywidualistycznyadjective |
individualitet [~en ~er] substantiv | indywidualnośćnoun |
individuell [~t ~a] adjektiv | indywidualnyadjective indywidualnyadjective jednostkowyadjective osobistyadjective osobistyadjective |
individuellt | indywidualniewystępując osobno pojedynczosamemu, w pojedynkę, oddzielnie z osobnaoddzielnie, osobno |