individ betyder på polska

Svenska	Polska
individ [~en ~er] substantiv	jednostka(książkowy) osoba, pojedynczy osobnik noun osobnik(biologia, biologiczny) jednostkowy okaz gatunku; noun
individualism [~en] substantiv	indywidualizmnoun poczucie własnej niezależności i odrębności powiązane z dążeniem do zachowania własnych poglądów
individualistisk [~t ~a] adjektiv	indywidualistycznyadjective związany z indywidualizmem, charakteryzujący się indywidualizmem
individualitet [~en ~er] substantiv	indywidualnośćnoun zbiór cech stanowiących osobowość danego człowieka; specyfika każdej osoby, jej odrębność
individuell [~t ~a] adjektiv	indywidualnyadjective osobny, niezespołowy, pojedynczy, samemu, oddzielny indywidualnyadjective właściwy jednostce, typowy dla konkretnej osoby, swoisty jednostkowyadjective dotyczący jednego bytu (osoby, rzeczy, itp.) osobistyadjective dokonany przez daną osobę osobistyadjective odnoszący się do pojedynczej osoby
individuellt	indywidualniewystępując osobno pojedynczosamemu, w pojedynkę, oddzielnie z osobnaoddzielnie, osobno

Sökhistorik