Swedish-Polish dictionary »

göra meaning in Polish

SwedishPolish
avgöras

rozstrzygaćulegać rozstrzyganiu

bekantgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

rozpowiadaćverb
dzielić się wiadomościami z wszystkimi

en svala gör ingen sommar

jedna jaskółka nie czyni wiosnynie należy wyciągać pochopnych wniosków na podstawie jednego tylko faktu

jedna jaskółka wiosny nie czyninie należy wyciągać pochopnych wniosków na podstawie pojedynczych faktów

En svala gör ingen sommar.

Jedna jaskółka wiosny nie czyni.

fullgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

spełniaćverb
robić to, czego wymagają obowiązki, obietnice, czyjeś polecenia

wykonywaćverb
formalnie: spełniać pewne obowiązki

wykonywaćverb
urzeczywistniać, zrealizować, uczyniać, spełniać coś, wprowadzać coś w czyn, doprowadzać coś do skutku

förgöra [förgjorde, förgjort, förgjord n. förgjort, pres. förgör] verb

tępićverb
masowo zabijać (stworzenia żywe)

wykorzeniać(przenośnie, przenośnia) usuwać coś złego, niepożądanego
verb

ge göra avkall

ustępowaćrezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść

gottgörelse [~n ~r] substantiv

odszkodowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj świadczenia, które wynika z odpowiedzialności za szkodę;
noun

specyfik(przenośnie, przenośnia) (żartobliwie) sposób na coś
noun

Helsingör

Elsynor(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) Helsingør

intrigör [~en ~er] substantiv

manipulant(potocznie, potoczny) ten, kto manipuluje ludźmi, faktami, steruje działaniami innych; człowiek podstępny, przebiegły
noun

klargöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

odprawiaćverb
poddawać kontroli celnej

tłumaczyćverb
wyjaśniać, objaśniać coś, przekazywać zasadę działania czegoś

wyjaśniaćverb
czynić coś zrozumiałym

kungöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

głosićverb
ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła

wydawaćverb
obwieszczać, ustanawiać coś publicznie ((na przykład) uchwałę, zarządzenie (i tym podobne, i temu podobne))

kungörelse [~n ~r] substantiv

obwieszczenienoun
oficjalna informacja podana do publicznej wiadomości na ogół w formie pisemnej

powiadomienienoun
danie komuś znać o czymś, przekazanie wiadomości, przekazanie do informacji

zapowiedźnoun
ogłaszanie tego, co ma stać się lub nadejść

lagliggöra

zalegalizować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uprawomocnić coś lub stwierdzić zgodność czegoś z prawem

lyckliggöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

beatyfikować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalnie ogłaszać kogoś błogosławionym
verb

uszczęśliwiaćverb
czynić szczęśliwym

medgörlig [~t ~a] adjektiv

uległyadjective
będący wyrazem uległości

ustępliwyadjective
o człowieku, instytucji itp.: taki, który jest skłonny do ustępstw

medgörlighet [~en] substantiv

uległośćnoun
cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli

ustępliwośćnoun
cecha tego, co ustępliwe; cecha tych, którzy są ustępliwi

många bäckar små gör en stor å

ziarnko do ziarnka, a zbierze się miarkaoszczędzając cierpliwie nawet małe ilości można dużo uzbierać

möjliggöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

umożliwiaćverb
dawać, tworzyć jakąś możliwość zrobienia czegoś

offentliggöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

ujawniaćverb
podawać do wiadomości

omedgörlig [~t ~a] adjektiv

krnąbrnyadjective
nieposłuszny, bezczelny, o trudnym charakterze

nieustępliwyadjective
taki, który łatwo lub wcale nie ustępuje

uparty(o osobach) charakteryzujący się uporem; upierający się przy czymś
adjective

omintetgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

udaremniaćverb
sprawiać, że coś staje się daremne; nie dopuszczać do czegoś

unicestwiaćverb
powodować, że coś lub ktoś przestaje istnieć

omöjliggöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

uniemożliwiaćverb

redogörelse [~n ~r] substantiv

ekspozycja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wprowadzenie w akcję utworu literackiego (przy użyciu np. prologu, sceny), zapoznający czytelnika z sytuacją wyjściową: najważniejszymi postaciami i problemami tegoż utworu
noun

1234