Swedish-Polish dictionary »

ente meaning in Polish

SwedishPolish
klient [~en ~er] substantiv

klient(handel, handlowy) osoba kupująca w sklepie, interesant załatwiający sprawy w urzędzie lub placówce usługowej
noun

koefficient [~en ~er] substantiv

współczynnik(matematyka, matematyczny) wartość stanowiąca mnożnik jakiejś wielkości lub wyrażenia matematycznego
noun

współczynniknoun
jeden z czynników oddziałujących

kommentera [~de ~t] verb

komentowaćverb
wyrażać opinię na jakiś temat; oceniać coś, robić uwagi

komplement [~et; pl. ~] substantiv

komplement(biologia, biologiczny) układ dopełniacza
noun

uzupełnienienoun
to, co jest dopełnieniem, rozwinięciem, dodatkiem do czegoś

komplimenterande

pochlebny(podniośle) wyrażający pozytywną opinię, uznanie

komponent [~en ~er] substantiv

komponentnoun
część składowa, element

konkurrent [~en ~er] substantiv

konkurentnoun
firma, osoba będąca rywalem dla innej firmy, osoby

konsument [~en ~er] substantiv

konsument(handel, handlowy) nabywca lub użytkownik towarów, usług, zasobów lub dóbr;
noun

kontrahent [~en ~er] substantiv

kontrahentnoun
każda ze stron zawierających umowę

konvalescent [~en ~er] substantiv

rekonwalescent(medycyna, medyczny) pacjent powracający do zdrowia po przebytej chorobie
noun

konvent [~et; pl. ~] substantiv

konwentnoun
grupa katolików, którzy mają prawo głosowania na spotkaniach, na których podejmuje się decyzje dotyczące całego zakonu

konwentnoun
klasztor, zakon

konwentnoun
spotkanie członków jakiejś instytucji bądź organizacji, na którym podejmuje się decyzje w istotnych kwestiach

köpcenter [-centret; pl. ~, best. pl. -centren] substantiv

centrum handlowe(handel, handlowy) obiekt z licznymi sklepami i punktami usługowymi
noun

korrespondent [~en ~er] substantiv

korespondentnoun
ktoś kto koresponduje

lamentera [~de ~t] verb

lamentowaćverb

zawodzićverb
wzbudzać lub wydawać przeciągłe dźwięki zwykle śpiewem lub wyjąc

ligament [~et; pl. ~] substantiv

ligamentnoun

więzadło(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) tkanka łączna włóknista łącząca ze sobą kości w stawach lub inne ruchomo połączone narządy
noun

liniment [~et; pl. ~] substantiv

mazidłonoun
częściowo płynna substancja służąca do smarowania, wcierania

marketenteri [~et ~er] substantiv

markietan(historia, historyczny, historycznie) wędrowny handlarz poruszający się razem z wojskiem, sprzedający żołnierzom jedzenie, napoje i artykuły codziennego użytku;
noun

mätinstrument [~et; pl. ~] substantiv

instrument(technologia, technika, techniczny) przyrząd pomiarowy;
noun

moment [~et; pl. ~] substantiv

chwilanoun
bardzo krótki czas

chwilanoun
punkt w czasie

momentnoun
krótki odcinek czasu

monument [~et; pl. ~] substantiv

monument(książkowy) posąg, obelisk lub rzeźba o dużych rozmiarach upamiętniające jakieś wydarzenie lub wzniesione ku czci kogoś zasłużonego
noun

pomniknoun
rzeźba, posąg utworzony w celu upamiętnienia jakiegoś wydarzenia lub osoby;

musikinstrument [~et; pl. ~] substantiv

instrument(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) przyrząd wytwarzający dźwięk, (zobacz) instrument muzyczny
noun

instrument muzyczny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) przyrząd służący do wytwarzania dźwięków muzycznych;
noun

Nya Testamentet

Nowy Testament(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (biblijny) część Biblii złożona z 27 ksiąg opisujących wydarzenia z życia Jezusa i pierwotnego Kościoła;

objektorienterad

obiektowy(informatyka, informatyczny) taki, który do tworzenia programów wykorzystuje koncepcję obiektów, zawierających dane oraz metody

opponent [~en ~er] substantiv

oponentnoun
ten, kto się przeciwstawia komuś lub czemuś, ma odmienną opinię

orienten substantiv

Wschódnoun
kraje południowej i wschodniej Azji (np. Indie, Chiny, Japonia)

Wschódnoun
kraje postkomunistyczne we wschodniej, środkowej i południowej Europie

orientering [~en ~ar] substantiv

orientacjanoun
określone poglądy polityczne lub preferencje seksualne

orientacjanoun
rozeznanie w sytuacji, jakimś zagadnieniu oraz umiejętność ich oceny

orientacjanoun
umiejętność rozpoznawania określonych miejsc i kierunków w terenie

orientacjanoun
ustawienie, pozycja względem jakiegoś punktu odniesienia

2345