Swedish | Polish |
---|---|
dual [~t ~a] adjektiv | dwoistyadjective |
dualis [~en] substantiv | liczba podwójna(gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego dokładnie dwa elementy, różna od liczby mnogiej; |
dualist [~en ~er] substantiv | dualistanoun |
dualistisk [~t ~a] adjektiv | dualistycznyadjective |
dualitet | dwoistośćskładanie się z dwóch części, aspektów |
individualism [~en] substantiv | indywidualizmnoun |
individualistisk [~t ~a] adjektiv | indywidualistycznyadjective |
individualitet [~en ~er] substantiv | indywidualnośćnoun |
våg-partikeldualitet | dualizm korpuskularno-falowy(fizyka, fizyczny) właściwość materii polegająca na tym, że w pewnych przypadkach ujawnia naturę falową, a w innych cząsteczkową (korpuskularną); |