Swedish | Polish |
---|---|
dom | wyrok(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) orzeczenie sądu rozstrzygające merytorycznie sprawę będącą przedmiotem postępowania sądowego; |
domare [~n; pl. ~, best. pl. domarna] substantiv | arbiter(sport, sportowy) sędzia sportowy rozjemcanoun sędzia(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba, która wydaje wyroki w sądzie; sędzina(potocznie, potoczny) kobieta, która wydaje wyroki w sądzie służbowy(przymiotnik) od służba |
domesticera [~de ~t] verb | udomowićverb |
domesticerad | |
domesticering [~en] substantiv | domestykacja(zootechnika, zootechniczny) udomowienie zwierząt |
domherre [~n -herrar] substantiv | gil(ornitologia, ornitologiczny) Pyrrhula, barwny ptak wielkości wróbla, z rodziny łuszczaków; |
dominans [~en] substantiv | dominacja(książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś |
dominant | władczy(książkowy) wymagający posłuchu |
dominera [~de ~t] verb | dominowaćverb dominowaćverb królowaćverb przeważaćverb wodzić rejverb |
dominerande adjektiv | przeważającyadjective znakomityadjective |
Dominica substantiv | Dominiknoun Dominika(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej na wyspie Dominika (1.2), ze stolicą w Roseau; |
dominikan [~en ~er] substantiv | dominikanin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek katolickiego zakonu męskiego, założonego przez św. Dominika; Dominikańczyknoun |
dominikansk [~t ~a] adjektiv | dominikańskiadjective |
dominikanska [~n dominikanskor] substantiv | Dominikankanoun |
Dominikanska republiken substantiv | Dominikana(geografia, geograficzny) państwo w Ameryce Środkowej; Republika Dominikańska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Dominikany jako państwa; |
dominiker [~n; pl. ~] substantiv | Dominikaninnoun |
dominikisk [~t ~a] adjektiv | dominickiadjective |
domino | dominogra towarzyska rozgrywana 28 kamieniami, z których każdy ma na swoich końcach od 0 do 6 kropek; |
dominoeffekt [~en ~er] substantiv | efekt domina(dosłownie) efekt polegający na tym, że po ustawieniu kamieni domina pionowo obok siebie popycha się stojący na końcu kamień, a ten, przewracając się, uderza w kamień sąsiedni, co skutkuje jego przewróceniem i uderzeniem w kamień następny itd.. efekt domina(przenośnie, przenośnia) określenie sytuacji, w której jedno zdarzenie uruchamia szereg następujących po sobie, wynikających jedno z drugiego zdarzeń, zazwyczaj gwałtownych, niemożliwych do opanowania |
domkraft [~en ~er] substantiv | lewar(technologia, technika, techniczny) (mechanika) rodzaj dźwigni do podnoszenia ciężarów podnośniknoun |
domkyrka [~n -kyrkor] substantiv | katedra(kościelny) główny kościół diecezji; sobór(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) większa świątynia prawosławna; |
domna [~de ~t] verb | cierpnąćverb drętwiećverb gnuśniećverb półsenverb |