Swedish-Polish dictionary »

bruk meaning in Polish

Swedish	Polish
bruk [~et; pl. ~] substantiv	użycienoun skorzystanie z czegoś, zastosowanie, posłużenie się czymś użytkowaćnoun korzystać z czegoś (budynku, lokalu) zwyczajnoun indywidualny sposób zachowywania się lub czynności wykonywane w określonych sytuacjach, charakterystyczne dla danej osoby zwyczajnoun sposób zachowywania się lub czynności wykonywane w określonych sytuacjach według pewnego wzoru określonego przez kulturę
bruka [~de ~t] verb	gospodarowaćverb prowadzić gospodarstwo rolne gospodarskiverb związany z gospodarstwem, używany w gospodarstwie korzystaćverb używać czegoś stosowaćverb używać czegoś w jakimś celu w określonych sytuacjach uprawiaćverb zajmować się uprawą rośliny lub ziemi wykorzystywaćverb mieć korzyść z czegoś lub kogoś, zrobić użytek z czegoś
bruklig [~t ~a] adjektiv	powszechnyadjective ogólnie stosowany, często używany; codzienny przyjętyadjective powszechnie uznany lub używany utartyadjective powszechnie przyjęty użytkowyadjective przeznaczony do użytku, dający się użytkować zwyczajowyadjective zgodny ze zwyczajem, oparty na zwyczaju
bruksanvisning [~en ~ar] substantiv	instrukcja obsługinoun
brukshund [~en ~ar] substantiv	pies pracujący(kynologia, kynologiczny) pies wyszkolony do wypełniania określonych zadań polegających na współpracy z człowiekiem noun
bruksidkare	hutnik(zawód, zawodowy, zawodowo) pracownik huty metalu pracujący przy piecu
bergsbruk [~et] substantiv	górnictwonoun dział przemysłu zajmujący się wydobywaniem z ziemi kopalin użytecznych i jej przygotowania do zastosowania w różnych dziedzinach przemysłu;
förbruka [~de ~t] verb	konsumowaćverb nabywać i użytkować coś, zużywać uruchamiać(bankowość, bankowy) zaczynać wykorzystywać jakieś środki finansowe verb wyczerpywaćverb zużywać coś do końca; wydobywać coś, korzystać z czegoś aż do wyczerpania wyeksploatowaćverb doprowadzić coś do całkowitego zużycia poprzez używanie przez dłuższy czas wyeksploatowaćverb pozbawić teren złóż lub innych zasobów naturalnych wykorzystanieverb odniesienie korzyści z czegoś lub kogoś wylotverb dziura przez którą coś wylatuje zużywać(książkowy) (przenośnie, przenośnia) wyczerpywać czyjeś siły verb zużywaćverb spożytkowywać coś, robić z czegoś jakiś użytek zużywaćverb wyczerpywać zasób czegoś, zmniejszać tego ilość przez używanie
förbrukad	wyczerpanywykorzystany do końca, całkowicie spożytkowany, pozbawiony całej swej uprzedniej zawartości
förbrukande	prostracja(psychologia, psychologiczny) stan skrajnego wyczerpania psychicznego
förbrukare [~n; pl. ~, best. pl. förbrukarna] substantiv	konsument(handel, handlowy) nabywca lub użytkownik towarów, usług, zasobów lub dóbr; noun
förbrukning [~en ~ar] substantiv	konsumpcjanoun zużywanie dóbr w celu zaspokojenia określonych potrzeb; kupowanie, nabywanie, używanie, użytkowanie, zużycie, wykorzystanie zużycienoun
glasbruk [~et; pl. ~] substantiv	hutanoun chemiczny zakład przemysłowy, który zajmuje się produkcją szkła lub wyrobów szklanych;
jordbruk [~et; pl. ~] substantiv	gospodarka(potocznie, potoczny) gospodarstwo rolne noun rolnictwo(rolnictwo, rolniczy) dział gospodarki i zajęcie, które polega na wytwarzaniu żywności i surowców przemysłowych poprzez uprawę roślin i hodowlę zwierząt; noun
jordbrukare [~n; pl. ~, best. pl. -brukarna] substantiv	rolniknoun osoba zajmująca się rolnictwem i gospodarstwem rolnym
jordbruksnäring [~en ~ar] substantiv	agrobiznesnoun przemysł i handel rolny, przetwórstwo rolne agrobiznesnoun wszystkie sfery gospodarki oparte na rolnictwie;

Default dictionary:
Theme
Change language (English)
Own wordlists
- -
Dictionaries
Extras
Impressum
Feedback
Help
News
Data Protection
Terms