best meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| bestånd [~et; pl. ~] substantiv | populacja(biologia, biologiczny) podstawowa jednostka ekologiczna oznaczająca wszystkie osobniki danego gatunku żyjące na danym terenie w tym samym czasie populacja(socjologia, socjologiczny) ogół ludzi żyjących w tym samym czasie na danym terenie populacja(statystyka, statystyczny) zbiór jednostek na temat których wyciągane są wnioski poprzez analizę próby statystycznej przetrwaćnoun |
| beständig [~t ~a] adjektiv | permanentnieadjective trwaleadjective umundurowanieadjective umundurowanieadjective wiecznieadjective |
| beständighet [~en] substantiv | Konstanca(geografia, geograficzny) miasto w Rumunii, port nad Morzem Czarnym, stolica okręgu; permanencjanoun permanentnośćnoun stałośćnoun |
| beståndsdel [~en ~ar] substantiv | składowynoun |
| bestiga [besteg, bestigit, bestigen bestiget bestigna, pres. bestiger] verb | gama(przenośnie, przenośnia) szereg odmian czegoś do wyboru podjazdverb szalka(technologia, technika, techniczny) (zdrobniale) mała szala wstąpićverb |
| bestialisk [~t ~a] adjektiv | bestialski(pejoratywnie, pejoratywny) okrutny, niezwykle brutalny |
| bestick [~et; pl. ~] substantiv | sztućcenoun |
| besticklig [~t ~a] adjektiv | przekupnyadjective |
| besticklighet [~en] substantiv | przekupnośćnoun |
| bestickning [~en ~ar] substantiv | przekupstwonoun |
| bestörtning [~en] substantiv | konsternacjanoun |
| bestraffa [~de ~t] verb | ganićverb ganienieverb karaćverb pokarać(książkowy) ukarać kilku ludzi po kolei ukaraćverb upomnienieverb |
| bestraffning [~en ~ar] substantiv | pokaranie(rzeczownik odczasownikowy) od pokarać ukaranie(rzeczownik odczasownikowy) od ukarać |
| bestrida [bestred, bestridit el. bestritt, bestriden bestridet bestridna el. bestridd n. bestritt, pres. bestrider] verb | obalaćverb |
| bestridande [~t ~n] substantiv | kontestacjanoun |
| beströ [beströdde, bestrött, beströdd n. bestrött, pres. beströr] verb | rozchodzićverb rozproszenieverb |
| bestryka [beströk, bestrukit, bestruken bestruket bestrukna, pres. bestryker] verb | powlekaćverb |
| bestyr [~et; pl. ~] substantiv | zajęcienoun |
| bestyrka [bestyrkte bestyrkt] verb | uzasadniaćverb |
| arbeställa | kasowaćlikwidować coś, znosić lub unieważniać |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »