Swedish-Polish dictionary »

best meaning in Polish

SwedishPolish
best [~en ~ar] substantiv

bydlę(potocznie, potoczny) duże zwierzę
noun

zwierzę(biologia, biologiczny) organizm cudzożywny o komórkach eukariotycznych, bez ściany komórkowej;
noun

besticka [bestack, bestuckit, bestucken bestucket bestuckna, pres. besticker] verb

przekupywaćverb
zjednywać sobie kogo, dając mu coś wartościowego

przepłacić(przestarzałe, przestarzały) zapłacić za świadczenie nieformalnej lub nielegalnej usługi
verb

smarować(mechanika) dostarczać do ruchomych części smar
verb

bestiga [besteg, bestigit, bestigen bestiget bestigna, pres. bestiger] verb

gama(przenośnie, przenośnia) szereg odmian czegoś do wyboru
verb

podjazdverb
jazda pod wzniesienie

szalka(technologia, technika, techniczny) (zdrobniale) mała szala
verb

wstąpićverb
przyjść z krótką wizytą w pewnym celu

bestialisk [~t ~a] adjektiv

bestialski(pejoratywnie, pejoratywny) okrutny, niezwykle brutalny
adjective

bestick [~et; pl. ~] substantiv

sztućcenoun
komplet sztućców

besticklig [~t ~a] adjektiv

przekupnyadjective
dający się przekupić

besticklighet [~en] substantiv

przekupnośćnoun
cecha tego, co przekupne; cecha tych, którzy są przekupni

bestickning [~en ~ar] substantiv

przekupstwonoun
uzyskiwanie korzyści poprzez przekazywanie komuś innej korzyści

bestå [bestod, bestått, bestådd n. bestått, pres. består] verb

długotrwałyverb
trwający przez długi czas

istniećverb
być, występować w rzeczywistości

liczyćverb
zawierać w sobie określoną ilość elementów

ostać sięverb

pozostawaćverb
być dalej takim samym, bez zmian; nie zmieniać się

składaćverb
mieć coś za swoje części

składać sięverb

utrzymać sięverb

znosićverb
o rzeczach nieprzyjemnych, sprawach problematycznych tolerować, wytrzymywać

bestraffa [~de ~t] verb

ganienieverb
udzielanie nagany

ganićverb
wyrażać słownie dezaprobatę, udzielać słownej krytyki

karaćverb
wymierzać karę

pokarać(książkowy) ukarać kilku ludzi po kolei
verb

ukaraćverb
aspekt dokonany od: karać

upomnienieverb
karcąca uwaga

bestraffning [~en ~ar] substantiv

pokaranie(rzeczownik odczasownikowy) od pokarać
noun

ukaranie(rzeczownik odczasownikowy) od ukarać
noun

bestrida [bestred, bestridit el. bestritt, bestriden bestridet bestridna el. bestridd n. bestritt, pres. bestrider] verb

obalaćverb
wykazać o czymś, że jest fałszywe

bestridande [~t ~n] substantiv

kontestacjanoun
protest, manifestowanie sprzeciwu wobec czegoś; podanie w wątpliwość

bestryka [beströk, bestrukit, bestruken bestruket bestrukna, pres. bestryker] verb

powlekaćverb
nakładać powłokę

beströ [beströdde, bestrött, beströdd n. bestrött, pres. beströr] verb

rozchodzićverb
iść od siebie w różnych kierunkach

rozproszenieverb
rozniesienie na wszystkie strony; bezładne rozrzucenie

bestyr [~et; pl. ~] substantiv

zajęcienoun

bestyrka [bestyrkte bestyrkt] verb

uzasadniaćverb
podawać argumenty, powody lub dowody na słuszność lub prawdziwość czegoś

beställa [beställde beställt] verb

zamawiaćverb

zamówićverb
zlecić sprowadzenie przedmiotu, wykonanie usługi, rezerwację miejsca itp.

12