Swedish-Polish dictionary »

ande meaning in Polish

SwedishPolish
använda [-vände, -vänt, -vänd n. -vänt, pres. -vänder] verb

wziąćverb
zastosować, zażyć

armband [~et; pl. ~] substantiv

bransoletanoun
metalowy pasek od zegarka

bransoletanoun
ozdoba, biżuteria noszona na ramieniu

bransoletkanoun
ozdoba w formie opaski, noszona na nadgarstku lub (rzadziej) na nodze;

åtagande [~t ~n] substantiv

poświęcenienoun
skierowanie na coś uwagi, wyrażenie zainteresowania czymś

zobowiązanienoun
powinność

ätande [~t] substantiv

odżywianie(rzeczownik odczasownikowy) od odżywiać
noun

återkommande adjektiv

okresowyadjective
cyklicznie powtarzający się

återuppstå [-uppstod, -uppstått, -uppstånden -uppståndet -uppståndna, pres. -uppstår] verb

zmartwychwstawaćverb
odradzać się po śmierci, zaczynać żyć ponownie

återvända [-vände, -vänt, -vänd n. -vänt, pres. -vänder] verb

odbudowywaćverb
powracać do swojego poprzedniego stanu

powrócićverb

wracaćverb
przybywać do miejsca, z którego się wyszło lub było poprzednio

återvändsgränd [~en ~er] substantiv

ślepa uliczka(przenośnie, przenośnia) (książkowy) sytuacja bez wyjścia
noun

ślepa uliczkanoun
uliczka niemająca wylotu

avdelande

działczęść instytucji

działczęść wystawy, sklepu poświęcona określonym zagadnieniom

avförande

przeczyszczający(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) wywołujący biegunkę, powodujący przeczyszczenie

avgörande

kardynalnygłówny, najważniejszy, zasadniczy

krytycznybardzo trudny, ciężki

krytycznyznajdujący się w decydującej fazie

przemożny(książkowy) bardzo intensywny

walnymający decydujące znaczenie

avgörande [~t, ~n]

decydującyprzesądzający o czymś, przełomowy

ostateczny(książkowy) kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny

avhända [-hände, -hänt, -händ n. -hänt, pres. -händer] verb

odbieraćverb
zabierać komuś coś, co miał, posiadał

avsända [-sände, -sänt, -sänd n. -sänt, pres. -sänder] verb

odprawiaćverb
odsyłać kogoś, nie zrobiwszy tego, o co prosił

avskaffande [~t] substantiv

obalenie(rzeczownik odczasownikowy) od obalić
noun

avslöjande

rewelacjacoś niezwykłego, nowego, zdumiewającego

avslöjande [~t, ~n]

odkrycieujawnienie czegoś, co dotąd było skrywane lub nieznane

avstånd [~et; pl. ~] substantiv

dystansnoun
odległość np. między dwoma punktami, przedmiotami, miejscowościami

oddalenienoun
odległość

odległośćnoun
długość krzywej (w domyśle: odcinka) pomiędzy dwoma punktami

odstępnoun
odległość w czasie między jakimiś wydarzeniami

pomiarowynoun
związany z lub służący do pomiaru

pomierzyćnoun
zmierzyć kolejno wiele rzeczy

rozstaw(technologia, technika, techniczny) odległość między poszczególnymi, podobnymi częściami układu
noun

zdalnie(technologia, technika, techniczny) na odległość, nie bezpośrednio
noun

avtynande

rezygnacjastan przygnębienia, który zwykle towarzyszy sytuacji, na którą nie ma się wpływu

avvärjande

odbicieobraz w lustrze lub innej błyszczącej powierzchni

avvikande adjektiv

odśrodkowyadjective
skierowany od środka czegoś w kierunku zewnętrznym

1234