Svensk-Polsk ordbok »

till betyder på polska

SvenskaPolska
tillsägelse [~n ~r] substantiv

uwaganoun
pouczenie, upomnienie; krytyka czyjegoś zachowania

tillsammans adverb

razem(o wielu elementach, osobach itp.) łącznie, równocześnie, wszyscy / wszystkie
adverb

wraz(książkowy) razem, wspólnie (z kimś)
adverb

tillsammans med

wraz z(o osobach, obiektach) razem, wspólnie, łącznie z kimś / czymś

tillsats [~en ~er] substantiv

dodateknoun
coś dodanego, dodatkowego

tillsatsmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen] substantiv

domieszkanoun
niewielka ilość czegoś w czymś innym, drobny składnik jakiejś całości

tillsätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter] verb

dodawaćverb
dawać coś uzupełniającego, podwyższającego poprzednią ilość

wyznaczaćverb
wskazywać osobę do określonego zadania

tillskansa sig

przywłaszczaćzabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś

zdobywaćodbierać przemocą

tillskott [~et; pl. ~] substantiv

uzupełnienienoun
to, co jest dopełnieniem, rozwinięciem, dodatkiem do czegoś

tillskynda [~de ~t] verb

inicjowaćverb

tillskyndare [~n; pl. ~, best. pl. -skyndarna] substantiv

inicjatornoun

tillsluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb

zatykaćverb
wkładać coś w otwór, zamykając go

tillstå [-stod, -stått, pres. -står] verb

przyznawaćverb
uznawać czyjąś przewagę, wyższość (i tym podobne, i temu podobne)

przyznawaćverb
zgadzać się z kimś w sprawie czegoś, uznawać coś za słuszne

zgadzaćverb
wyrażać zgodę, dawać zgodę na coś

tillstånd [~et; pl. ~] substantiv

stannoun
sytuacja, stopień czegoś, poziom sprawności w danej chwili; nastrój

sytuacjanoun
zespół okoliczności, stan, w którym ktoś lub coś się znajduje lub coś się dzieje

warunek(tylko w liczbie mnogiej) sytuacja
noun

zgodanoun
pozwolenie, aprobata, zgodzenie się

tillståndsfunktion

funkcja stanu(fizyka, fizyczny) funkcja zależna wyłącznie od stanu układu

tillströmning [~en ~ar] substantiv

napływnoun
liczne gromadzenie / zgromadzenie się w jakimś miejscu czego lub kogo

tillta [-tog, -tagit, pres. -tar] verb

nasilać sięverb

wzmagać sięverb

tilltag [~et; pl. ~] substantiv

wyskoknoun

tilltagen [-taget -tagna] adjektiv

obliczonyadjective

skalkulowanyadjective

wybranyadjective

tilltala [~de ~t] verb

nagabywaćverb
zaczepiać przechodniów

pasowaćverb
przypadać do gustu

podobać sięverb
odpowiadać czyjemuś gustowi, wyczuciu estetycznemu, robić na kimś dobre wrażenie; wydawać się komuś sympatycznym

przypadać do gustuverb

zaczepiaćverb
zatrzymywać kogoś, podejmując relację

zwracać się do kogośverb

zwrócićverb
skierować do kogoś swoje słowa

tillträde [~t ~n] substantiv

objęcienoun
przyjęcie wysokiego stanowiska, funkcji, tronu

wjazdnoun
fakt wjechania dokądś, przybycia do jakiegoś miejsca

tilltro [~n]

otuchanadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej

ufnośćskłonność do obdarzania zaufaniem

3456