led betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| led | ogniwokółko w łańcuchu przegub(technologia, technika, techniczny) ruchome połączenie dwóch części konstrukcyjnych pozwalające na ich obrót wokół osi staw(anatomia, anatomiczny) ruchome połączenie kości; szeregciąg osób lub przedmiotów ustawionych obok siebie w linii prostej wyraz(matematyka, matematyczny) składnik równania, funkcji, ciągu liczbowego itp. |
| lida [led, lidit, liden lidet lidna, pres. lider] verb | cierpiećverb doznawaćverb skłaniać sięverb upływaćverb |
| LED-lampa [~n LED-lampor] substantiv | lampa LEDnoun |
| LED-lysrör | |
| leda | przesytstan odczuwania nieprzyjemności w wyniku nadmiernego spożycia jedzenia lub picia przesytstan przykrego poczucia nadmiaru wrażeń przewodzić(fizyka, fizyczny) być przewodnikiem prądu, ciepła, drgań akustycznych sytośćbycie całkowicie najedzonym, brak głodu wypływaćbyć skutkiem czegoś znudzeniebrak zainteresowania znużeniezmęczenie czymś, znudzenie, uprzykrzenie się czegoś |
| Leda | Leda(mitologia grecka) królewna etolska i królowa spartańska, żona Tyndareosa i kochanka Zeusa oraz matka Kastora, Polideukesa, Heleny i Klitajmestry; |
| leda [ledde, lett, ledd, n. lett, pres. leder] verb | niesmakverb zginaćverb |
| leda [ledde, lett, ledd, n. lett, pres. leder] | doprowadzaćprzywodzić kogoś/coś w określone miejsce kierowaćwydawać komuś polecenia prowadzićbyć czyimś przewodnikiem, kierować kogoś do jakiegoś miejsca prowadzićkierować czymś, być inicjatorem, organizatorem czegoś; wykonywać coś przeprowadzaćkierować kimś, wskazując mu drogę rządzićkierować czymś, zarządzać zawodzićprowadzić gdzieś do celu np. drogą, postępowaniem, pomagając |
| ledamot [~en -möter] substantiv | członeknoun członkininoun |
| ledande adjektiv | czołowyadjective przewodniadjective |
| ledare [~n; pl. ~, best. pl. ledarna] substantiv | działacznoun herszt(potocznie, potoczny) przywódca bandy, szajki złoczyńców kierowniknoun naczelnik(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) osoba dowodząca walkami, powstaniem przewodnik(fizyka, fizyczny) substancja, która przewodzi prąd elektryczny; wstępniaknoun |
