Svensk-Polsk ordbok »

lås betyder på polska

SvenskaPolska
lås [~et; pl. ~] substantiv

niedrożnośćnoun
zator, brak drożności – swobodnego przepływu w przewodzie, rurze itd.

zamek(technologia, technika, techniczny) mechanizm zamykający drzwi, szuflady;
noun

låsa [låste låst] verb

ryglowaćverb

zamykać na kluczverb
zamykać za pomocą klucza

zwinąćverb
zamykać, kończyć, likwidować

låsa upp

rozdziawićotwierać szeroko usta (pysk, dziób)

låssmed [~en ~er] substantiv

ślusarz(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyrabiający lub naprawiający przedmioty metalowe
noun

anslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår] verb

bicie(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) uderzanie strun gitary dłonią, grając akordami
verb

przyznawaćverb
przydzielać coś komuś, dawać

wybijać(technologia, technika, techniczny) o przyrządach wskazywać czas, rytm, takt, tempo lub liczbę czego
verb

wybićverb
o zegarze: biciem oznajmić godzinę

askblåsare

turmalin(mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy krzemianów;

avslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår] verb

odrzucaćverb
wykonywać czynność świadczącą o nieakceptowaniu czegoś

bakom lås och bom

pod kluczembyć pod kontrolą, w zamknięciu (lub w areszcie)

za kratkami(potocznie, potoczny) w więzieniu, w areszcie

blixtlås [~et; pl. ~] substantiv

zamek błyskawiczny(krawiectwo) zapięcie służące do czasowego łączenia dwóch kawałków tkaniny;
noun

blåsa

bąbel(medycyna, medyczny) kliniczne określenie tworu powstałego na skórze zazwyczaj w wyniku skórnej reakcji alergicznej

bąbel(technologia, technika, techniczny) próżnia w odlewie

chuchaćwydychać powietrze, wydobywać z siebie oddech

dąćwiać z dużą siłą

dęty(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) o instrumencie: taki w którym źródłem dźwięku jest drgający wewnątrz słup powietrza

dęty(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) o orkiestrze: złożona głównie z instrumentów dętych (1.3)

mandorla(sztuka) aureola w kształcie migdała otaczająca całą postać świętego

wiatrowyzwiązany z wiatrem

wiać(meteorologia, meteorologiczny) przesuwać się (o wietrze, o masach powietrza)

blåsa [~n, blåsor] substantiv

tchnąćnoun

blåsa [~n, blåsor]

dmuchaćwypuszczać powietrze z ust

pęcherz(anatomia, anatomiczny) zbiornik moczu u kręgowców

blåsa på

rozniecaćpowodować powstanie ognia

blåsa upp

nadmuchiwaćdmuchając, napełniać gazem, powietrzem

przesadzaćprzedstawiać coś poważniejszym, większym, niż jest w rzeczywistości

blåsbälg [~en ~ar] substantiv

miech(technologia, technika, techniczny) proste urządzenie do tłoczenia powietrza w instrumentach muzycznych, piecach
noun

blåshalskörtel [~n -körtlar] substantiv

prostata(anatomia, anatomiczny) gruczoł płciowy męski położony w miednicy mniejszej, wydzielający składniki nasienia;
noun

blåsig [~t ~a] adjektiv

wietrznyadjective
odznaczający się silnymi podmuchami wiatru

blåsippa [~n -sippor] substantiv

przylaszczka(botanika, botaniczny) Hepatica Mill., rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych;
noun

przylaszczka pospolitanoun

blåskatarr [~en ~er] substantiv

zapalenie pęcherza moczowego(medycyna, medyczny) stan zapalny błony śluzowej pęcherza moczowego
noun

blåst [~en] substantiv

głupinoun
niemądry, ograniczony intelektualnie

wiatr(meteorologia, meteorologiczny) ruszające się masy powietrza;
noun

wichernoun

12