Svensk-Polsk ordbok »

ej betyder på polska

SvenskaPolska
ej adverb

nieadverb
wyraża zakaz

nieadverb
zaprzeczenie orzeczenia, także innych wyrazów

ejakulat

ejakulat(fizjologia, fizjologiczny) porcja nasienia wydzielanego przez osobnika męskiego podczas wytrysku

ejakulation [~en ~er] substantiv

ejakulacja(fizjologia, fizjologiczny) wytrysk spermy (nasienia);
noun

wytrysknoun

ejder [~n ejdrar] substantiv

edredon(ornitologia, ornitologiczny) Somateria mollissima, duży, zamieszkujący skaliste wybrzeża, morski ptak o szczególnie miękkim puchu;
noun

alaskasej

mintaj(ichtiologia, ichtiologiczny) Theragra chalcogramma, ryba z północnego Pacyfiku, masowo odławiana dla przemysłu spożywczego;

bejaka [~de ~t] verb

afirmowaćverb

potwierdzaćverb

potwierdzićverb
stwierdzić prawdziwość (autentyczność, istnienie) czegoś, dać potwierdzenie

przytakiwaćverb

bergslejon [~et; pl. ~] substantiv

kuguar(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Puma concolor Linnaeus, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, zamieszkujący Amerykę od Kanady po Patagonię;
noun

kuguar(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku kuguarów (1.1)
noun

puma płowa(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Puma concolor Linnaeus, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, zamieszkujący Amerykę od Kanady po Patagonię;
noun

puma płowa(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku puma płowa (1.1)
noun

Cassiopeja

Kasjopea(astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny cały rok; konstelacja, której 5 jasnych gwiazd tworzy charakterystyczny układ w kształcie litery W;

Kasjopea(mitologia grecka) królowa Etiopii, żona Cefeusza i matka Andromedy, po śmierci przeniesiona na firmament jako gwiazdozbiór Kasjopei (1.2);

Kasjopeja

deja vu

deja vuwrażenie, że sytuacja, w której bierze się właśnie udział, już się kiedyś przydarzyła;

dejt [~en ~er] substantiv

randkanoun
umówione, najczęściej romantyczne spotkanie dwóch zainteresowanych sobą osób, w celu bliższego poznania się lub spędzenia razem czasu

randkowicznoun

randkowiczkanoun

schadzkanoun

dejta [~de ~t] verb

pojechaćverb
udać się dokądś jakimś pojazdem, lub na zwierzęciu

pójść(potocznie, potoczny) potoczyć się, mieć określony przebieg
verb

pójśćverb
pieszo udać się w jakąś stronę

pójśćverb
poruszając się pieszo opuścić jakieś miejsce

pójśćverb
rozpocząć jakąś długotrwałą czynność, wstąpić do jakiejś instytucji, organizacji

pójśćverb
udać się w jakimś kierunku lub celem wykonania jakiejś czynności

startverb
komenda wydawana do rozpoczęcia czegoś

dreja [~de ~t] verb

miotaćverb
mocno i daleko rzucać

podrzucaćverb
rzucać coś w górę na niezbyt dużą wysokość

topićverb
sprawiać, że coś przemieszcza się pod powierzchnię cieczy albo w głąb ciała

wrzucaćverb
rzucając, umieszczać coś w czymś

drejning [~en] substantiv

koło garncarskienoun
urządzenie do wykonywania przedmiotów i narzędzi z gliny techniką toczenia;

fanjunkare [~n; pl. ~, best. pl. -junkarna] substantiv

feldfebel(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) stopień podoficerski odpowiadający starszemu sierżantowi (m.in. w dawnym wojsku w Polsce, NRD, RFN)
noun

feja [~de ~t] verb

czyścićverb
usuwać brud, zanieczyszczenia

mózgownica(potocznie, potoczny) mózg jako siedlisko rozumu
verb

twarzverb
przednia część głowy człowieka, zawierająca usta, nos, oczy

fejd [~en ~er] substantiv

niesnaskinoun

12