abs betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| ABS | ABS(motoryzacja) układ przeciwpoślizgowy; układ przeciwpoślizgowy(motoryzacja) układ stosowany w pojazdach mechanicznych w celu uniknięcia blokowania kół w trakcie hamowania; |
| Absalon | Absalom(biblijny) postać biblijna, syn króla Dawida; |
| abscess [~en ~er] substantiv | absces(medycyna, medyczny) ropień ropieńnoun |
| absensanfall | absencyjnyzwiązany z absencją, nieobecnością, dotyczący absencji, nieobecności |
| absid [~en ~er] substantiv | apsyda(architektura, architektoniczny) pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione addytywnie do bryły kościoła i otwarte do jego wnętrza; ; (zobacz) też absyda w Encyklopedii staropolskiej |
| absint [~en ~er] substantiv | absynt(spożywczy) nalewka spirytusowa na piołunie i innych ziołach aromatycznych; absyntowynoun piołun(botanika, botaniczny) bylica piołun |
| abskissa [~n abskissor] substantiv | odcięta(geometria) jedna ze współrzędnych, wykreślana na osi poziomej i oznaczana symbolem x |
| absolut | absolutto, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; absolutnie(filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie absolutnie(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną absolutniecałkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków absolutnieniekwestionowanie, niebudząc zastrzeżeń absolutny(filozofia, filozoficzny) istniejący obiektywnie bezwarunkowokoniecznie, bezwzględnie, absolutnie bezwzględniew sposób całkowity, zupełnie bezwzględny(matematyka, matematyczny) pozbawiony znaku, będący wynikiem wartości bezwzględnej bezwzględny(metrologia, metrologiczny) wyrażony w tych samych jednostkach, co mierzona wielkość skończonycałkowity, pełny, kompletny |
| absolut [n. ~, ~a] adjektiv | bezwględnyadjective |
| absolut [n. ~, ~a] | absolutny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad absolutnycałkowity, zupełny, bezwzględny absolutnyniekwestionowany całkowitytaki, który obejmuje całość; jest pełny, zupełny, kompletny, nie jest ułamkowy, częściowy zupełnymający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty |
| absolut! | pewnie(potocznie, potoczny) potwierdzenie |
| absolut gehör | słuch absolutny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zdolność rozróżniania bezwzględnej wysokości dźwięku; |
| absolution [~en] substantiv | absolucja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów; absolwować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać absolucji, rozgrzeszenia rozgrzeszenie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oczyszczenie z grzechów, odpuszczenie grzechów; |
| absolutism [~en] substantiv | absolutyzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchia nieograniczona; |
| absolutist [~en ~er] substantiv | abstynentnoun |
| absolutistisk [~t ~a] adjektiv | absolutystyczny(filozofia, filozoficzny) nacechowany absolutyzmem (doktryną filozoficzną) absolutystyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego) |
| absolvera [~de ~t] verb | rozgrzeszyćverb |
| absorbera [~de ~t] verb | absorbować(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) pochłaniać substancję, energię; wiązać chemicznie absorbować(przenośnie, przenośnia) całkowicie pochłaniać czyjeś myśli, uwagę, czas; zajmować kogoś |
