Polsk-Svensk ordbok »
abs betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| ABS (motoryzacja) układ przeciwpoślizgowy; | |
| Absalom (biblijny) postać biblijna, syn króla Dawida; | |
| absces (medycyna, medyczny) ropień noun | abscess [~en ~er]substantiv |
| absencja noun | utevaro [~n]substantiv |
| absencja noun nieobecność w danym miejscu, zwłaszcza w pracy | bortavaro [~n]substantiv |
| absencyjny związany z absencją, nieobecnością, dotyczący absencji, nieobecności | |
| absolucja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów; noun | absolution [~en]substantiv |
| absolut to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; | |
| absolutnie (filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie | |
| absolutnie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną | |
| absolutnie adverb | partoutadverb |
| absolutnie całkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków | |
| absolutnie niekwestionowanie, niebudząc zastrzeżeń | |
| absolutny (filozofia, filozoficzny) istniejący obiektywnie | |
| absolutny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad | absolut [n. ~, ~a] |
| absolutny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad adjective | diktatorisk [~t ~a]adjektiv enväldig [~t ~a]adjektiv |
| absolutny całkowity, zupełny, bezwzględny | absolut [n. ~, ~a] |
| absolutny adjective całkowity, zupełny, bezwzględny | fullkomlig [~t ~a]adjektiv fullständig [~t ~a]adjektiv fulländad [-ändat ~e]adjektiv total [~t ~a]adjektiv |
| absolutny niekwestionowany | absolut [n. ~, ~a] |
| absolutny adjective niekwestionowany | kategorisk [~t ~a]adjektiv tvärsäker [~t -säkra]adjektiv |
| absolutorium (oficjalnie) zatwierdzenie sprawozdania z działalności, zwykle finansowej; noun | ansvarsfrihet [~en]substantiv |
| absolutystyczny (filozofia, filozoficzny) nacechowany absolutyzmem (doktryną filozoficzną) adjective | absolutistisk [~t ~a]adjektiv |
| absolutystyczny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego) adjective | absolutistisk [~t ~a]adjektiv |
| absolutyzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchia nieograniczona; noun | absolutism [~en]substantiv envälde [~t ~n]substantiv |
| absolwencki związany z absolwentami, dotyczący absolwentów; przeznaczony dla absolwentów | |
| absolwent noun | alumn [~en ~er]substantiv |
| absolwent osoba, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs; | |
| absolwentka noun | alumn [~en ~er]substantiv |
| absolwować (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać absolucji, rozgrzeszenia noun | absolution [~en]substantiv |
| absorbować (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) pochłaniać substancję, energię; wiązać chemicznie verb | absorbera [~de ~t]verb |
| absorbować (przenośnie, przenośnia) całkowicie pochłaniać czyjeś myśli, uwagę, czas; zajmować kogoś verb | absorbera [~de ~t]verb |
| absorpcja (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) proces wnikania cząstek do wnętrza innej substancji tworzącej dowolną fazę ciągłą; noun | absorption [~en]substantiv |
| abstrahować (filozofia, filozoficzny) dokonywać wyodrębnienia w jakimś zagadnieniu, zjawisku lub przedmiocie, jego różnych cech lub określać relacje między nimi w celu stworzenia pojęcia ogólnego verb | abstrahera [~de ~t]verb |
| abstrahować (książkowy) celowo i świadomie pomijać w rozważaniach jakąś cechę lub aspekt, żeby ułatwić analizę; nie uwzględniać czegoś verb | abstrahera [~de ~t]verb |
