Szwedzki | Polski |
---|---|
roffa åt sig | zdobywaćodbierać przemocą |
Roger | Rogerimię męskie |
rohingyer | Rohingjaindoaryjski lud muzułmański zamieszkujący północną część stanu Arakan w Mjanmie; |
röja | ogarniać(potocznie, potoczny) niezbyt dokładnie porządkować, sprzątać porządkowaćdoprowadzać do ładu uporządkowywaćdoprowadzać do ładu wykopywaćwydobyć z ziemi coś, co w niej było |
röja [röjde, röjt] verb | hulaćverb karczowaćverb |
röja [röjde, röjt] | odsłaniaćsprawiać, że coś wychodzi na jaw ujawniaćpokazywać coś, co dotąd było niejawne wydawaćujawniać kogoś lub czyjąś działalność w złej intencji, zdradzać kogoś |
röja sig | wydawaćzdradzać się z czymś |
röja undan | uprzątaćdoprowadzać do porządku usuwając coś |
röja ur vägen | rozpraszaćprzyczyniać się do ustąpienia niewłaściwych stanów psychicznych |
rojalist [~en ~er] substantiv | rojalistanoun rojalistkanoun |
Rojava | Rożawa(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) region w północnej i północno-wschodniej Syrii; |
rök [~en ~ar] substantiv | dymnoun pociągać(potocznie, potoczny) palić (papierosy) |
ryka [rök, hellre, än, rykte, rykt, pres. ryker] verb | dymić sięverb |
ryka [rök, hellre, än, rykte, rykt, pres. ryker] | dymićwydzielać dym |
röka [rökte rökt] verb | dymićverb palićverb wędzić(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) konserwować żywność przy użyciu odpowiedniego dymu |
röka som en borstbindare | palić jak smokpalić dużo, nadmiernie |
rökare [~n; pl. ~, best. pl. rökarna] substantiv | palacznoun palaczkanoun |
rökelse [~n ~r] substantiv | kadzidłonoun olibanum(botanika, botaniczny) żywica drzew rodzaju kadzidla (Boswellia) rosnących na półpustyniach i obrzeżach pustyń północno-wschodniej Afryki oraz na Półwyspie Indyjskim; |
rökelsekar [~et; pl. ~] substantiv | kadzielnica(kościelny) naczynie do spalania kadzidła; |
rökeri [~et ~er] substantiv | wędzarnia(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pomieszczenie lub urządzenie do wędzenia |
rökfri [~tt ~a] adjektiv | bezdymnyadjective |
rökgas [~en ~er] substantiv | gaz spalinowynoun |
rökig [~t ~a] adjektiv | dymnyadjective |
rökning [~en ~ar] substantiv | palenienoun |
rokoko [~n] substantiv | rokoko(historia, historyczny, historycznie) (sztuka) nurt stylistyczny w sztuce i literaturze europejskiej XVIII wieku, odznaczający się asymetrią oraz motywami egzotycznymi, lekkością i dekoracyjnością form; |
rokoko- | rokokowy(sztuka) związany z rokoko, dotyczący rokoko |
rökrock [~en ~ar] substantiv | bonżurka(krawiectwo) poranny ubiór męski, podobny do marynarki; |