Polski | Szwedzki |
---|---|
palić verb wdychać dym tytoniowy z papierosa, fajki itp.; czynić to nałogowo | röka [rökte rökt]verb |
palić jak smok palić dużo, nadmiernie | |
palić za sobą mosty (książkowy) uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie | |
przypalić verb spalić częściowo zewnętrzną część | bränna [brände, bränt, bränd n. bränt, pres. bränner]verb |
przypalić noun ulec przypaleniu | bäck [~en ~ar]substantiv |
spalić (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zbyt mocno przypiec | |
spalić (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zbyt mocno przypiec verb | bränna [brände, bränt, bränd n. bränt, pres. bränner]verb |
spalić (motoryzacja) (technologia, technika, techniczny) zużyć jako paliwo verb | förbränna [förbrände, förbränt, förbränd n. förbränt, pres. förbränner]verb |
spalić (sport, sportowy) (w niektórych grach zespołowych) podać piłkę do innego zawodnika swojej drużyny w chwili, gdy między nim a bramką przeciwnika nie ma żadnego zawodnika drużyny przeciwnej | |
spalić poddać coś działaniu ognia, zniszczyć ogniem | |
spalić verb poddać coś działaniu ognia, zniszczyć ogniem | bränna [brände, bränt, bränd n. bränt, pres. bränner]verb |
spalić na panewce (książkowy) nie udać się, zakończyć się klęską | |
zapalić (potocznie, potoczny) o silniku zacząć pracować | |
zapalić verb wzniecić ogień | tända [tände, tänt, tänd n. tänt, pres. tänder]verb |