rök w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| rök [~en ~ar] substantiv | dymnoun pociągać(potocznie, potoczny) palić (papierosy) |
| ryka [rök, hellre, än, rykte, rykt, pres. ryker] verb | dymić sięverb |
| ryka [rök, hellre, än, rykte, rykt, pres. ryker] | dymićwydzielać dym |
| röka [rökte rökt] verb | dymićverb palićverb wędzić(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) konserwować żywność przy użyciu odpowiedniego dymu |
| röka som en borstbindare | palić jak smokpalić dużo, nadmiernie |
| rökare [~n; pl. ~, best. pl. rökarna] substantiv | palacznoun palaczkanoun |
| rökelse [~n ~r] substantiv | kadzidłonoun olibanum(botanika, botaniczny) żywica drzew rodzaju kadzidla (Boswellia) rosnących na półpustyniach i obrzeżach pustyń północno-wschodniej Afryki oraz na Półwyspie Indyjskim; |
| rökelsekar [~et; pl. ~] substantiv | kadzielnica(kościelny) naczynie do spalania kadzidła; |
| rökeri [~et ~er] substantiv | wędzarnia(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pomieszczenie lub urządzenie do wędzenia |
| rökfri [~tt ~a] adjektiv | bezdymnyadjective |
| rökgas [~en ~er] substantiv | gaz spalinowynoun |
| rökig [~t ~a] adjektiv | dymnyadjective |
| rökning [~en ~ar] substantiv | palenienoun |
| rökrock [~en ~ar] substantiv | bonżurka(krawiectwo) poranny ubiór męski, podobny do marynarki; |
| rökrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv | palarnianoun |
| röksvamp [~en ~ar] substantiv | kurzawkanoun |
| rökt | wędzony(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyrządzony / przyrządzany w procesie wędzenia |
| bestryka [beströk, bestrukit, bestruken bestruket bestrukna, pres. bestryker] verb | powlekaćverb |
| fröken [best. ~; pl. fröknar] substantiv | pannanoun pannanoun pannicanoun |
| föröka [~de ~t] verb | pomnażaćverb |
| förökning [~en] substantiv | multiplikacjanoun proliferacjanoun |
| gå upp i rök | puścić z dymemstracić, zniszczyć, zaprzepaścić |
| icke-rökare [~n; pl. ~, best. pl. icke-rökarna] substantiv | niepalącynoun |
| ingen rök utan eld | nie ma dymu bez ognianie ma skutku bez przyczyny |
| inkrökt [n. ~, ~a] adjektiv | egocentrycznyadjective |
| kröka [~de, ~t] verb | skrzywiaćverb upijaćverb |
| krökt [n. ~, ~a] adjektiv | krzywyadjective |
| passiv rökning | bierne paleniezjawisko polegające na mimowolnym wdychaniu szkodliwych dla zdrowia substancji wydzielących się podczas palenia tytoniu (najczęściej papierosów); |
| stryka [strök, strukit, struken struket strukna, pres. stryker] verb | gładzićverb głaskaćverb |
